Το μεγαλύτερο χρέος στον πλανήτη έχει η χώρα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Πρόκειται για ένα χρέος που ξεπερνά τα 14 τρισεκατομμύρια δολάρια. Για την ακρίβεια πηγές αναφέρουν πως το χρέος της ανέρχεται στα 14.3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αντίθετα, το χρέος της Ελλάδας υπολογίζεται σε «μόλις» 350 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ. Τι θα γίνει αν η Ελλάδα δεν καταφέρει να εξοφλήσει τα δάνειά της; Τι θα γίνει όμως εάν ούτε η Αμερική καταφέρει να εξοφλήσει τα δάνειά της;
Το ερώτημα αυτό απασχολεί εδώ και αρκετούς μήνες όλους τους οικονομολόγους, καθώς ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα προκαλέσει μπαράζ προβλημάτων σε όλες τις χώρες του κόσμου. Το αμερικανικό χρέος, όπως και όλα τα χρέη των κρατών, δημιουργήθηκε επειδή τα τελευταία χρόνια οι Ηνωμένες Πολιτείες ξόδευαν περισσότερα από όσα εισέπρατταν. Οι τόκοι των δανείων για την Αμερική ανέρχονται σε 4 δισεκατομμύρια δολάρια την ημέρα. Στους μεγαλύτερους δανειοδότες των Ηνωμένων Πολιτειών περιλαμβάνονται η Κίνα, η Ιαπωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Σαουδική Αραβία και η Γερμανία. Οι χώρες αυτές χρηματοδοτούν το Αμερικανικό χρέος όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι συνεπείς στις δανειοληπτικές υποχρεώσεις τους. Σε περίπτωση όμως που η Αμερική δε μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των τρίτων, τότε αυτομάτως θα συμβεί κάτι αντίστοιχο της Αργεντινής του 2001. Χάρη στην αδυναμία αποπληρωμής του χρέους, κατρακύλησε αμέσως η αξία του εθνικού της νομίσματος, ενώ παράλληλα με την ανεργία την εγκατέλειψαν και οι επενδυτές. Ανάπτυξη δεν υπήρχε για τουλάχιστον δύο με τρία χρόνια, ενώ ακόμα και σήμερα, το βιοτικό επίπεδο των Αργεντινών δεν είναι και το υψηλότερο.
Στην περίπτωση της Αμερικής όμως, υπάρχει ένα στοιχείο που της δίνει το δικαίωμα να διεκδικεί δάνεια και να διαχειρίζεται κεφάλαια όπως αυτή επιθυμεί, δίχως να αντιμετωπίζει προβλήματα. Το δικαίωμα αυτό το κερδίζει εξαιτίας του γεγονός ότι το νόμισμα των Ηνωμένων Πολιτειών, το δολάριο, χρησιμοποιείται ως διεθνές αποθεματικό συνάλλαγμα, κάτι που τους δίνει μεγάλη ευελιξία. Αμερικάνοι οικονομολόγοι αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Είμαστε οι μόνοι που δεν χρειάζεται να κερδίσουμε άλλο νόμισμα για να αγοράσουμε το δολάριο». Έχοντας κατανοήσει τα προηγούμενα δεδομένα, και σε συνδυασμό με το γεγονός πως η Αμερική διαπραγματεύεται την αύξηση του ορίου του δημόσιου χρέους της, συμπεραίνουμε πως η Αμερική ήταν και θα είναι το επίκεντρο του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος. Άλλωστε, δεν είναι δυνατόν μία χώρα που χρωστά περισσότερα από 14 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2011, να συνεχίζει να δανείζεται με πολύ χαμηλά επιτόκια. Οι δανειοδοτικοί οργανισμοί προφανώς πιστεύουν πως οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πολλά να δώσουν ακόμα, ενώ η κατάσταση δεν αγγίξει ούτε στο ελάχιστο τα ανώτερα επιτρεπτά όρια χρέους.
