«Η Ελλάδα θα πρέπει να
γυρίσει στο 2004», δήλωσε ο "είμαι στον κόσμο μου και σας έχω
γραμμένους" υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος! Στέλνω αυτό το μήνυμα, για
να σιγουρευτώ ότι δεν έχω εγώ πρόβλημα μνήμης, αλλά ο κ. καθηγητής-genius μας
δουλεύει πλέον χοντρό γαζί!
Ας θυμηθούμε λοιπόν, ο
καθένας ξεχωριστά πώς ζούσαμε, τι αισθανόμαστε και κυρίως σε τι ελπίζαμε το
2004! Ας θυμηθούμε πώς ζούσαμε το 2004, μήπως σταματήσει τις μ... ο Βενιζέλος!
Το 2004, προσωπικά ήμουν
28 ετών, νιόπαντρη και εργαζόμουνα σε κέντρο αισθητικής ως υπεύθυνη του
τμήματος δημοσίων σχέσεων. Ονειρευόμουνα να αποκτήσω παιδιά, και το έκανα αφού
έχω δύο κοριτσάκια 3 και 5 ετών. Ο σύζυγός μου, επιπλοποιός στο επάγγελμα, με
ειδίκευση στην κατασκευή κουζινών, δεν προλάβαινε να δέχεται παραγγελίες για
τις δεκάδες νεόκτιστες κατοικίες που ξεφύτρωναν σε κάθε άκρη της χώρας.
Το 2004, δουλεύαμε και οι
δύο 10 με 12 ώρες την ημέρα και τα έσοδά μας, μας έδιναν ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να πάρουμε
με σταγαστικό δάνειο το δικό μας σπίτι. 280.000 ευρώ η εμπορική τιμή του, στο
συμβόλαιο εμφανιζόταν μόνο η αντικειμενική των 75.000 ευρώ , αλλά η τράπεζα δεν
είχε κανένα πρόβλημα να μας δώσει κρυφά τα υπόλοιπα χρήματα! Συμμετείχε δηλαδή
απολύτως στην φοροδιαφυγή- μόνο που κανείς ποτέ δεν θα της ζητήσει νομικές
ευθύνες γι αυτό!
Το 2004, είχα
"φάει" το παραμύθι του ΠΑΣΟΚ αρχικά, της ΝΔ στην συνέχεια, ότι η
διοργάνωση της Ολυμπιάδας, θα σηματοδοτούσε μία νέα αρχή για την χώρα μου! Θα
δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας και έργα υποδομής που θα αξιοποιούνταν στο
μέλλον και θα έφερναν επενδύσεις. Και συμμετείχα στο πανηγύρι, μαζί με άλλους
εξαπατημένους που γεμίζαμε το Μετρό για να πάμε στο Ολυμπιακό Στάδιο, νομίζοντας
οι ανόητοι ότι "είμαστε παρόντες σε μία χρυσή σελίδα της ελληνικής
ιστορίας".
Το 2004, είχα την
ψευδαίσθηση ότι μία νέα γενιά πολιτικών, θα αναλάμβανε την τύχη της χώρας,
ανεξάρτητα από κομματικές ταυτότητες και θα αφήναμε για πάντα πίσω μας τα σκάνδαλα
του Χρηματιστηρίου, τους Μητσοτάκηδες και τους Σημίτηδες. Μόλις είχε αναλάβει η
κυβέρνηση Καραμανλή- πού να ήξερα ότι επρόκειτο περί εγκληματικής συμμορίας
ερασιτεχνών που θα έδινε τη θέση της στους σημερινούς εθνικούς προδότες.
Το 2004, μπορούσα να πάω
ένα σαββατοκύριακο εκδρομή και δεν καταλαβαίνω γιατί τώρα πρέπει να απολογηθώ
γι αυτό! Ήταν λεφτά που τα έβγαζα τίμια και με σκληρή δουλειά!
Το 2004, και για όλη μου
τη ζωή, πλήρωνα κανονικά τις υποχρεώσεις μου προς το κράτος, αφού μέσα από
αυτές θα εξασφαλίζονταν η δημόσια παιδεία, η δημόσια υγεία, η σύνταξη και το
μέλλον της οικογένειας που ονειρευόμουνα να αποκτήσω!
Πείτε μου σας παρακαλώ,
θυμάμαι τόσο λάθος;; Εσείς ζούσατε το 2004, όπως ζείτε σήμερα;;; Ή απλώς ο κ.
Βενιζέλος μας περνάει για μ…ς αφού εμείς του δίνουμε το δικαίωμα με την ανοχή
μας;;
Ευχαριστώ
Ασημίνα Τριανταφυλλίδη
(πηγή: pyles.tv)
