Μόνο τα 20 από τα 100 ευρώ φόρου και προστίμων πηγαίνουν στα
δημόσια ταμεία, ενώ 40 ευρώ μπαίνουν στις τσέπες των εφοριακών. Η αποκάλυψη
έγινε στην πρόσφατη ημερίδα «Φοροδιαφυγή και κοινωνική δικαιοσύνη» που
διοργάνωσαν το ΕΛΙΑΜΕΠ, το ΙΟΒΕ, η Kantor και η Κίνηση Πολιτών.
Ο πρώην γενικός
γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων Διομήδης Σπινέλλης μίλησε για το αλισβερίσι
ή κοινώς το λάδωμα που κυριαρχεί μεταξύ εφοριακών και φορολογουμένων, εξηγώντας
ότι από τα κάθε 100 ευρώ φόρου, το 40% είναι έκπτωση που παρέχει το Δημόσιο, το
άλλο 40% πάει στην τσέπη του ελεγκτή - εφοριακού και μόλις 20% φτάνει στα
δημόσια ταμεία.
Η διαρροή των εσόδων
λειτουργεί και αντίστροφα, καθώς στις μεγάλες επιστροφές φόρου που
πραγματοποιεί το Δημόσιο, το 8% πάλι πηγαίνει στην τσέπη του εφοριακού κατά τον
κ. Σπινέλλη, ενώ σύμφωνα με το διευθυντή σχεδιασμού και ελέγχου του ΣΔΟΕ Νίκο
Λέκκα το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 10%.
Κι αυτά συμβαίνουν εν
μέσω μιας χαώδους κατάστασης, με τη φοροδιαφυγή να κυριαρχεί και σύμφωνα με
επίσημα στοιχεία να ανέρχεται σε 10-13 δισ. ευρώ ή 5-6% του ΑΕΠ. Την ίδια
στιγμή, η παραοικονομία φτάνει στο 25-28% του ΑΕΠ ή 54-61 δισ. ευρώ καθιστώντας
πρωταθλήτρια την Ελλάδα μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Όσο δε για το αποκρυπτόμενο
εισόδημα κινείται στο 10% του πραγματικού ή στο 15% για το 10% των πλούσιων ή
στο 24% για το 1% των πλουσιότερων, σύμφωνα με έρευνα του καθηγητή του
Οικονομικού Πανεπιστημίου Μάνου Ματσαγγάνη.
Η έξαρση του φαινομένου
της φοροδιαφυγής δεν είναι τυχαία. Ο κ. Σπινέλλης μίλησε για πολιτικές
παρεμβάσεις αναφερόμενος στο ηλεκτρονικό σύστημα «Ηφαιστος», για την
καταπολέμηση του λαθρεμπορίου καυσίμων, και είπε ότι κοστολογήθηκε 1 εκατ. ευρώ
και τελικά ανατέθηκε με 15 εκατ. ευρώ επί Ν.Δ., αλλά και για κακοδιοίκηση και
γραφειοκρατία, όπως ο έλεγχος υποθέσεων που διαρκεί 20 μήνες. Ενδιαφέρον
παρουσιάζει και η καταγγελία του κ. Λέκκα για το Λιχτενστάιν της Ελλάδας, που
βρίσκεται στο Κρανίδι, όπου σε μια εφορία έχουν έδρα 178 offshore.
(της Ελένης Κωσταρέλου από την
Ελευθεροτυπία, αναδημοσιευμένο στο διαδίκτυο)
