Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία του Πύργου της
Βαβέλ. Σε αυτό το άρθρο θα γνωρίσουμε έναν άλλο Πύργο ασυνεννοησίας, αυτόν της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι επίσημες γλώσσες -μίας κατά τα άλλα ένωσης- ξεπερνούν
κατά πολύ οποιοδήποτε επικοινωνιακό μοντέλο.
Η ετυμηγορία της φράσης «ο Πύργος της
Βαβέλ», προέρχεται από την ιστορία σύμφωνα με την οποία ο θεός προκάλεσε
ασυνεννοησία, σύγχυση στη γλώσσα των ανθρώπων που αποπειράθηκαν με έπαρση να
υψώσουν έναν πύργο που θα έφτανε ως τους ουρανούς (ΠΔ Γένεσις).
Σήμερα, ένας νέος πύργος, αυτός της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο βωμό της οποίας κάθε χώρα που εισάγεται στην ενιαία δομή
προσπαθεί να φθάσει όσο το δυνατόν υψηλότερα, συναντάμε συνολικά 22
διαφορετικές γλώσσες. Ναι σωστά, οι επίσημες γλώσσες της Ε.Ε. είναι 22. Για του
λόγου το αληθές: αγγλική, βουλγαρική, γαλλική,
γερμανική, δανική, ελληνική, εσθονική, ιρλανδική, ισπανική, ιταλική, λεττονική,
λιθουανική, μαλτεζική, ολλανδική, ουγγρική, πολωνική, πορτογαλική, ρουμανική,
σλοβακική, σλοβενική, σουηδική και φινλανδική.
Η κατάσταση γίνεται
ακόμα δυσκολότερη εντός του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, όπου κάθε διερμηνέας πρέπει ταυτόχρονα να ακούει και να
μιλά. Πώς γίνεται; Ακούν επιλεκτικά, παρακολουθώντας το νόημα μάλλον των όσων
λέγονται παρά τις ίδιες τις λέξεις.
Παράλληλα το ΕΚ μάχεται σταθερά υπέρ της «πολυγλωσσίας»
με τη θετική έννοια του όρου, εγγυώμενο ταυτόχρονη μετάφραση σε όλες τις
συνεδριάσεις της ολομέλειας, του προεδρείου και, στο μέτρο του δυνατού, τις
συνεδριάσεις των επιτροπών και αντιπροσωπειών. Είναι το πλέον
"πολύγλωσσο" ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο και ο μεγαλύτερος εργοδότης
διερμηνέων στον κόσμο. Ο αριθμός των διερμηνέων που εργάζονται για το
κοινοβούλιο κυμαίνεται από 350 για την κάλυψη των επιτροπών μέχρι 1000 για την
ολομέλεια.
Όπως όλοι
διαπιστώνουμε το να συνεννοηθεί κανείς σε μία διευρυμένη ένωση της
ασυνεννοησίας είναι ένας πραγματικός άθλος. Η ένταξη στην Ε.Ε. θα έπρεπε να
μείνει στο πλαίσιο μίας απλά και μόνο οικονομικής συνεργασίας, αποκλείοντας
ενδεχομένως προϊόντα κατασκευής εκτός Ένωσης.
