ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ (Πρόεδρος της
Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): […] Εδώ έχετε βάλει ως προϋπόθεση για να
φτάσουμε στο στόχο να έχουμε 120% χρέος το 2020, τόσο δηλαδή ή περισσότερο απ’
όσο είχαμε όταν μπήκαμε στην κρίση -και δεν ξέρω καμία χώρα να μπορεί να
δανείζεται με τόσο χρέος- 4% πρωτογενές πλεόνασμα για σειρά ετών, από το 2012
έως το 2020.
Κύριε Πρωθυπουργέ, ξέρετε κανένα ιστορικό
προηγούμενο στη σύγχρονη ιστορία; Εγώ ξέρω μόνο δυο χώρες που κατάφεραν να
έχουν τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα πρωτογενές πλεόνασμα του ύψους του 4%. Να
σας πω ποιες είναι; Η Ρουμανία του Τσαουσέσκου και η Αίγυπτος του Μουμπάρακ. Αν
πιστεύουμε ότι μπορεί η Ελλάδα να γίνει
και να λειτουργήσει με τέτοιους τρόπους στην οικονομία, την κοινωνία και την
πολιτική ζωή να το πούμε καθαρά. Διότι βρισκόμαστε για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά
στην ύφεση, πράγμα το οποίο έχουμε να δούμε από την περίοδο της κατοχής. Δεν
έχει ξανασυμβεί ως γεγονός στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία, παρά μονάχα για τις
χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Μας λέτε ότι θα είναι βραχυπρόθεσμες οι συνέπειες και μετά θα βγούμε στην
ανάπτυξη.
Τι είδους ανάπτυξη θα είναι αυτή,
κύριε Πρωθυπουργέ; Θα είναι μία ανάπτυξη με μισθούς πείνας και με ενάμισι
εκατομμύριο ανέργους; Οι στόχοι έχουν τεθεί. Τους θέτει ο κ. Ραϊχενμπαχ, ο κ.
Τόμσεν, ο οποίος έχει το θράσος να πηγαίνει και στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και
να λέει λάθος στοιχεία για τους μισθούς στην Ελλάδα. Και δεν βλέπω καμία
παρέμβαση από την πλευρά της δικής σας Κυβέρνησης. Διότι εσείς υιοθετήσατε ως
εθνικό πρόγραμμα ένα πρόγραμμα καταστροφής, το οποίο μας υπαγόρευσαν η κα
Μέρκελ, ο κ. Σόιμπλε, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που στο τέλος θα την
«κάνει», θα βγάλει την ουρά του απέξω. Και οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια
στα βράχια. Κι εσείς λέτε ότι αυτό είναι επιτυχία. Όχι, κύριε Πρωθυπουργέ. Αυτό
δεν είναι επιτυχία. […] (30.03.2012)
