του Δημήτρη Καμπουράκη
Η μάχη της 17ης
Ιουνίου, κρίθηκε χθες, Παρασκευή 1η του μήνα. Αυτό έγινε από το
μεσημέρι που άρχισε ο Αλέξης Τσίπρας να παρουσιάζει το κυβερνητικό του
πρόγραμμα, μέχρι και την ολοκλήρωση των βραδινών δελτίων από τα οποία
ενημερώθηκε και ο τελευταίος πολίτης. Στις 9 το βράδυ, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κερδίσει
τις εκλογές.
Πρόκειται για μια ψυχρή
πολιτική εκτίμηση του γράφοντος, δίχως την παραμικρή αξιολόγηση. Πιστεύω
ακραδάντως ότι κανένα εκλογικό σώμα ανά την υφήλιο, δεν θα μπορούσε να
αντισταθεί σ’ ένα πακέτο οικονομικών και θεσμικών εξαγγελιών όπως αυτές του κ.
Τσίπρα. Πόσο μάλλον το ταλαιπωρημένο, συμπιεσμένο και θυμωμένο ελληνικό
εκλογικό σώμα.
Στην παρούσα συγκυρία, ο
ΣΥΡΙΖΑ έχει πετύχει μια καταλυτική, πολιτική ηγεμονία. Η εκλογική ατζέντα
μονοπωλείται από τις θέσεις του, τις προθέσεις του και τις δυνατότητες του. Ο
(τεκμηριωμένος ή κινδυνολογικός) αντίλογος που διατυπώνεται στην σαρωτική αυτή
πορεία του, έχει απομείνει δίχως ακροατήριο στα πλατιά στρώματα των ψηφοφόρων.
Η προεκλογική συζήτηση παίρνει όλο και περισσότερο τη μορφή της κλασικής
παροιμίας «το καραβάνι προχωρά, τα σκυλιά γαυγίζουν».
Τις επόμενες δύο βδομάδες
θεωρώ σφόδρα πιθανό να επαναληφθεί το φαινόμενο της εκλογικής μάχης της 6ης
Μαΐου, που όσο πλησίαζαν οι κάλπες τόσο δυνάμωνε ο αέρας που φούσκωνε τα πανιά
του ΣΥΡΙΖΑ. Αν αυτό ξανασυμβεί (δεν διακρίνω κάτι ικανό να το αντιστρέψει),
τότε την 17η Ιουνίου ο Αλέξης Τσίπρας θα φλερτάρει με την
αυτοδυναμία. (protagon.gr)
