Δεν είναι η δουλειά μου να το κάνω

Γράφει η Έθελ Αγγελάτου

Όταν το παραπάνω είναι η πρώτη σας σκέψη κάθε φορά που «οσφρίζεστε» νέα καθήκοντα ή πρόταση για εργασία, ίσως χρειαστεί πρώτα να σκεφτείτε τις προτεραιότητες, τα κίνητρα  και τις επιλογές σας.

   Ομολογουμένως, ακουμπάμε ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, μιας και σε αρκετές επιχειρήσεις και οργανισμούς, πολλοί εργαζόμενοι καταλήγουν να απασχολούνται (τις περισσότερες φορές δίχως οικονομικό αντάλλαγμα) παραπάνω ώρες απ' το επιτρεπόμενο ωράριο, πόσο μάλλον να "τρέχουν" καθήκοντα επιπλέον των συμφωνηθέντων. Κοινώς, 1 εργαζόμενος αντιστοιχεί σχεδόν σε 3 θέσεις εργασίας. Ακούγεται υπερβολικό;  Ίσως και όχι.

   Ο αντίλογος, σύμφωνα με έρευνες, λέει ότι το 71% των εργοδοτών συμφωνεί πως όταν ένας εργαζόμενος λέει ότι "Δεν είναι η δουλειά μου να το κάνω", αυτό ερμηνεύεται στ' αφτιά τους ως "Δε θέλω να με έχετε κατά νου για προαγωγή ή αύξηση". Είναι σημαντικό όμως να αναφερθεί ότι το στατιστικό αυτό προέρχεται από τις εκτός Ελλάδας αγορές. Παρ' όλα αυτά, και για να είμαστε εντός πραγματικότητας, θα θίξουμε αυτό το φαινόμενο σε λογικά πλαίσια που αφορούν και την ελληνική αγορά.

   Αν λοιπόν, η στιγμή της αξιολόγησης φτάσει, με τη μορφή ερώτησης σε μια συνέντευξη κάλυψης θέσης εργασίας ή ανάθεσης επιπλέον καθηκόντων κατά την εργασία, ποια ή στάση σας; Οι πράξεις και οι προθέσεις μιλούν από μόνες τους, όποια κι αν είναι τα στατιστικά, σε όποια χώρα, με όποιες συνθήκες.

   Τουτέστιν, αν αρνηθείτε καθήκοντα ή βάζετε τα δυνατά σας για να μη σας "έχουν κατά νου", τότε σίγουρα χτίζετε τη στασιμότητά σας. Και να τονιστεί: όχι τη σταθερότητά σας, τη στασιμότητά σας. Αν περιμένετε, μ' αυτό το σκεπτικό, ο δυνητικός εργοδότης, ο προϊστάμενος ή ο συνάδελφος σας, να δει σε εσάς αυτόν που θα μπορέσει αύριο να βασιστεί και να επενδύσει, τότε σίγουρα σφάλετε. Το πρώτο δηλαδή που μπορεί να σκεφτείτε, είναι ότι στο πρόσωπό σας οι παραπάνω αναζητούν απλά να φορτώσουν αρμοδιότητες για να τις ξεφορτωθούν οι ίδιοι, να εκμεταλλευτούν την καλή σας διάθεση σας, κ.ο.κ. Έτσι όμως, οδηγείστε μόνο σε αδιέξοδο.

   Συνεπώς, πώς θα ανταποκριθείτε αν κληθείτε να εργαστείτε εκτός πλαισίου δράσης, εξοικείωσης ή συνήθειας; Αρχικά, αξιοποιήστε την κρίση σας κι εξετάστε τον πραγματικό λόγο που σκοπεύετε αυθορμήτως να αρνηθείτε extra καθήκοντα. Αν αισθάνεστε ανασφαλείς για την επιτυχή εφαρμογή τους, δε βρίσκετε νόημα σε αυτή ή πιστεύετε πως σπαταλάτε χρόνο, συζητήστε το. Ίσως λάβετε συμβουλές, σας δοθεί άλλη οπτική χρησιμότητας, ένα χέρι βοηθείας, μέχρι και άνεση χρόνου να πειραματιστείτε. Αν θεωρείτε ότι χρειάζεστε κάποιον να συνεργαστείτε για να παραχθεί καλύτερο αποτέλεσμα, επιχειρηματολογήστε και προτείνετέ το. Εναλλακτικά, μπορείτε να προτείνετε κι εσείς αρμοδιότητες που επιθυμείτε, με προοπτική να αναδείξουν τις δεξιότητές σας! Τι καλύτερο άλλωστε απ' το να ολοκληρώσετε κάτι με πάθος για το αντικείμενό σας, άρα πιο γρήγορα και αποτελεσματικά; Λόγω των παραπάνω, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες όχι μόνο να επιμορφωθείτε, μα και να οδηγηθείτε σε ανώτερο ρόλο.

   Αντιθέτως, αν τα παραπάνω φαίνονται ανούσια και προσπαθείτε να τα αποφύγετε, γνωρίζετε ήδη το γιατί. Απλά κάντε τις σωστές ερωτήσεις μέσα σας και "λάβετε δράση" (αν είναι εφικτό στις συνθήκες που βιώνετε επί της παρούσης). Ζητήστε δηλαδή επανεξέταση του ρόλου που έχετε ή σας προτείνεται ή αναζητήστε το επόμενο βήμα σας στην αγορά.

(Πηγή: kariera.gr)