Πώς λειτουργούν τα IOU και τι θα συνέβαινε στην Ελλάδα εάν προχωρούσε το σχέδιο της δραχμής

Σε περίπτωση επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, μια εξεταζόμενη πιθανότητα για τη μεταβατική περίοδο θα ήταν η καταβολή ενός μόνο ποσοστού περί του 30% των μισθών και των συντάξεων τοις μετρητοίς, για ορισμένο χρονικό διάστημα.

   Η παράλληλη πίστωση του υπόλοιπου 70% των μισθών, των συντάξεων και των προμηθευτών μέσω ενός υποσχετικού χρεογράφου (του IOU), θα μπορούσε να ρευστοποιηθεί όταν αποκατασταθεί η οικονομία, μετά την εισαγωγή της νέας δραχμής.

   Η εισαγωγή νέου νομίσματος θα αποτελούσε σε κάθε περίπτωση μια χρονοβόρο διαδικασία έως ότου εναρμονιστούν οι τράπεζες, τα πληροφοριακά συστήματα του κράτους και οι δομές της αγοράς με το νέο νόμισμα και ανακτήσει τον νομισματικό έλεγχο η Τράπεζα της Ελλάδος. Κάτι παρόμοιο είχε γίνει και με την εισαγωγή του ευρώ στην Ελλάδα, όταν κυκλοφορούσαν παράλληλα για ένα διάστημα ευρώ και δραχμή.

   Το θέμα είναι πως η αποπληρωμή των IOU, αν οδηγούμασταν σε εθνικό νόμισμα, θα γινόταν σε πληθωριστική και υποτιμημένη νέα δραχμή.

   Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία προβλέπει επίσης την ανάκτηση του δημοσίου ελέγχου των τραπεζών, οι οποίες θα εθνικοποιηθούν και θα συγχωνευθούν σε μία και μοναδική εταιρική οντότητα. Για τον σχέδιο αυτό έχει κάνει λόγο ο Κ. Λαπαβίτσας.

   Το ίδιο προβλέπεται και για τα ασφαλιστικά ταμεία, οι εναπομείναντες πόροι των οποίων θα συγκεντρωθούν προκειμένου να καλυφθούν οι υποχρεώσεις του κράτους μέχρι την έκδοση του νέου νομίσματος.

   Υπάρχουν ιστορικά προηγούμενα τα οποία πρόσφατα επικαλέστηκαν οι Financial Times σε άρθρο τους. Όταν έγινε η επανένωση της Γερμανίας, το ανατολικό μάρκο μετατράπηκε σε γερμανικό μάρκο με ισοτιμία 1:1 για όλους τους μισθούς και τις τιμές και για όλες τις αποταμιεύσεις ως τα 4.000 ανατολικά μάρκα.

   Πέρα από το επίπεδο αυτό, οι αποταμιεύσεις μετατρέπονταν με ισοτιμία 1:2, όπως και το χρέος των εταιρειών και των νοικοκυριών. Η μετατροπή - στην αρχή σχετικά γενναιόδωρη για τους Ανατολικογερμανούς - δημιούργησε τις δικές της δυσκολίες.

   Η ανεπίσημη ισοτιμία βρισκόταν κάπου στα πέντε και δέκα ανατολικά μάρκα για κάθε γερμανικό μάρκο, μια πολύ πιο αληθινή αποτύπωση της απελπιστικής θέσης της Ανατολικής Γερμανίας όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα. Για να στηρίξουν τους νέους τους συμπατριώτες, οι Δυτικογερμανοί επωμίστηκαν ένα πολυετές κόστος με τη μορφή ενός φόρου αλληλεγγύης.

   Οι πρόσφατες ευρωπαϊκές πρακτικές, μόνο διάθεση αλληλεγγύης δεν έδειξαν, παρά τις προσδοκίες Βαρουφάκη. H συζήτηση περί IOU στην Ελλάδα έγινε μετά τις δηλώσεις Βαρουφάκη στις αρχές Ιουνίου στην Telegraph. Ο τότε υπ. Οικονομικών έλεγε πως αν η ΕΚΤ έκλεινε τη ρευστότητα, η χώρα θα προχωρούσε σε "παράλληλη ρευστότητα και IOU τύπου Καλιφόρνιας σε ηλεκτρονική μορφή".

   Να σημειωθεί ότι η Ευρωπαϊκή Συνθήκη δεν επιτρέπει τη χρήση παράλληλου νομίσματος στα πλαίσια της Ευρωζώνης, άρα η έκδοση IOU θα προϋπέθετε και πέρασμα σε εθνικό νόμισμα.

Πηγή: news247.gr