ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ (Βουλευτής ΠΑΣΟΚ): Κυρία Πρόεδρε, ο αρχιτέκτονας του «γερμανικού θαύματος», ο Λούντβιχ Έρχαρντ, έλεγε ότι συμβιβασμός είναι η τέχνη να μοιράζεις την πίτα σε τέτοια κομμάτια που ο καθένας να νομίζει ότι πήρε το καλύτερο και, μάλιστα, αυτό όταν γίνεται μεταξύ φίλων.
Ο ελληνικός λαός αισθάνεται σήμερα ότι είναι σε μία εταιρική σχέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια της αλληλεγγύης και της αμοιβαίας κατανόησης, κυρία Πρόεδρε; Ο ελληνικός λαός αισθάνεται δικαιωμένος ή προδομένος, όσοι δηλαδή τελικά πιστέψαμε στο ευρωπαϊκό όραμα να ανήκουμε σε μία Ευρωπαϊκή Ένωση που ενιαία θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα της κρίσης; Πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποδείχθηκαν λίγοι απέναντι σ’ αυτήν την κρίση, γιατί άφησαν το ευρώ εκτεθειμένο και δεν προχώρησαν στην πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης, για να προστατεύσουν αυτό το εγχείρημα;
Έρχονται σήμερα, κυρία Πρόεδρε, να επιβάλουν αβάσταχτους όρους, ωσάν να είναι η χώρα μας μία σχέση τοκογλύφων με κακοπληρωτές. Ο ελληνικός λαός από το 1825 δανειζόταν από τις διάφορες χώρες. Μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι καταχράστηκε έστω και μία δραχμή αυτών των χωρών και μας συμπεριφέρονται μ’ αυτόν τον τρόπο; Μήπως αντί να μας μεταχειρίζονται μ’ αυτόν τον τρόπο και να προσβάλλουν την αξιοπρέπεια αυτού του λαού, θα έπρεπε αυτοί οι κύριοι να αντιμετωπίσουν συνολικά το δημόσιο ευρωπαϊκό χρέος, για να απαλλάξουν την Ευρώπη απ’ αυτήν την κρίση; Η κρίση δεν είναι μόνο ελληνική! Η κρίση είναι πρωτίστως ευρωπαϊκή και αν τολμήσουν αυτοί οι κύριοι να ανοίξουν την πόρτα του υαλοπωλείου, θα αναλάβουν και τις ευθύνες για το τι θα συμβεί από τον ταύρο που ενδεχομένως θα μπει μέσα!
Κυρία Πρόεδρε, με βαθύτατη ευθύνη απέναντι στις στιγμές, δεν μπορώ να δεχθώ αυτόν τον ωμό εκβιασμό που εκπορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εγώ, λοιπόν, ως απλός πολίτης αυτής της χώρας, θέλω να ρωτήσω τους Ευρωπαίους ηγέτες το εξής: Εφ’ όσον μας βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό να ψηφίσουμε το περίφημο Μεσοπρόθεσμο και αποφύγουμε το μοιραίο σήμερα, αφού πουλήσουμε τη δημόσια περιουσία που μας ζητούν να την πουλήσουμε σε περίοδο ύφεσης –«μπιρ παρά» που λέει ο λαός- μας διαβεβαιώνουν ότι θα αποφύγουμε το μοιραίο μετά απ’ αυτήν την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας μ’ αυτόν τον τρόπο που μας τη ζητούν; Δεν πιστεύω, λοιπόν, ότι αυτό το επιχείρημα έχει αξία να το παρακολουθήσει κανείς. […] (Βουλή 29.06.2011)
