ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ
(Βουλευτής ΚΚΕ): […] Ξέρω ότι παίρνετε και μέτρα πρόληψης. Επειδή, όμως,
έχω συναίσθηση, θα σας μιλήσω για τη ναρκωκουλτούρα του σύγχρονου λεξιλογίου
σας. Είμαι πενήντα επτά ετών. Έχω ζήσει στην εφηβεία μου το Μάη του ’68. Έχω
κάνει στο σχολείο μαθήματα -ήταν ιδιωτικό το σχολείο- και αμερικανικής
κουλτούρας για τον Τίμοθι Λίρι. Μήπως σας λέει κάτι; Ήταν την εποχή του
Κον-Μπεντίτ. Ξέρετε τι σημασία έχουν αυτά; Ήταν η εκπαιδευτική ανάλυση,
χρηματοδοτούμενη από τα αμερικανικά πανεπιστήμια, τις αμερικανικές υπηρεσίες
και τα αμερικανικά υπουργεία εμπορίου, οικονομίας και χίλια δυο, για τη
λεγόμενη, εάν την θυμάστε, ψυχεδέλεια.
Γίνονταν πειράματα
με αρχιτέκτονες, μηχανικούς, ανθρώπους της διανόησης, κλεισμένους μέσα σε
δωμάτιο. Τα έχει παίξει κατά καιρούς η ΕΡΤ που πάτε να καταργήσετε. Ξέρετε, η
καλή ΕΡΤ, αυτήν που θα την κάνετε για άτομα με ειδικές ανάγκες. Άρα, θα πρέπει
να έχουμε και ειδικά προγράμματα μεθαδόνης. Θα παίξετε και προγράμματα
μεθαδόνης. Δεν είναι δυνατόν αλλιώς. Θα δίνετε και οδηγίες σε καταλόγους για
άτομα με ειδικές ανάγκες αυτοπροκαλούμενης ζημίας. Γιατί; Γιατί ζούμε σε έναν
πολιτισμό, όπου ο Πρωθυπουργός, καταρχήν, και όλοι οι υπόλοιποι ακολουθείτε μία
καταπληκτική λέξη: Μιζέρια. Θέλετε να ξεφύγουμε από τη μιζέρια. Δεν είναι
υπαρκτό πράγμα η μιζέρια, όμως, είναι τεχνητό. Πώς να ξεφύγουμε;
Ξέρετε με τι είδους
νοοτροπία; Θα σας πω. Το πολιτικό λεξιλόγιο παράγει και αναπαράγει μία
καταπληκτική υπεραξία στην κατανάλωση -τη διευρύνει- των ναρκωτικών διά των
υποκαταστάτων, ακριβώς με τη φιλοσοφία της μάρκας. Ξέρετε κανένα καζίνο στον
κόσμο που να παίζει με χρήμα κανονικό; Πείτε μου ένα. Κανένα καζίνο δεν
υπάρχει. Σε κανένα καζίνο δεν βγαίνουν τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα. Έχει
μάρκες. Πας και τις αγοράζεις. Τα ίδια κάνετε και στο σχολείο. Δεν βάζετε 19,
18, 17, 16, 15. Βάζετε «Α», «Β», «Γ». Παίρνει το παιδί σήμερα τον έλεγχο και
γράφει δίπλα «Α» ίσον 18 έως 20, «Β» ίσον 16 έως 18.
Ακριβώς το ίδιο
πράγμα είναι η μεθαδόνη. Είναι ένα τεράστιο ψέμα. Η υποκατάσταση είναι συστηματικοποιημένη
εξάρτηση του καταλόγου των ανθρώπων, οι οποίοι πρέπει να εκφεύγουν από την
πραγματικότητα, για να μην αντιδράσουν σε αυτήν. Για παράδειγμα, στο παιδί που
θα εξαρτηθεί αύριο το πρωί ποιο υποκατάστατο φέρατε για τα μη τυπωμένα βιβλία;
Το λέω, για να δείτε τι παράγετε. Τι παράγετε; Όταν δεν έχετε βιβλίο να δώσετε,
δίνετε φωτοτυπία. Όταν δεν έχετε ηρωίνη να δώσετε, δίνετε μεθαδόνη. Κάποιος θα
κερδίσει. Ποιος θα κερδίσει; Αυτός που θα έχει το διακόπτη του ηλεκτρικού, το
τιμολόγιο του ηλεκτρικού και το 23% που θα δώσει στο παιδί την οθόνη, που θα
πληρώνει και για την τηλεπικοινωνία του, που θα πληρώνει και για το ένα και για
το άλλο και θα επιλέγετε τι θα του βάζετε μέσα, γιατί εάν δεν έχει ηλεκτρικό,
δεν θα μπορεί να φορτίσει τον υπολογιστή.
Φτιάχνετε κοινωνία
εξαρτημένων. Στους νέους το περνάτε αυτό ως μοντέλο ζωής, χαλαρά, ήρεμα.
Είμαστε μία ωραία χώρα. Οι νέοι δεν κινδυνεύουν. Τι τους βάζετε; Το ρίσκο. Πού
το βάζετε το ρίσκο; Μα, γιατί να μην πάρει το παιδί το ρίσκο με τα ναρκωτικά;
Όταν του λέτε ότι είναι ρίσκο το να βρει δουλειά, ότι είναι ρίσκο να τελειώσει
το σχολείο, είναι ρίσκο να σκεφτεί, είναι ρίσκο να αντισταθεί, όλο αυτό το
πράγμα είναι πάρα πολύ γοητευτικό όταν πηγαίνει στα ναρκωτικά.
Πάτε στην
υποκειμενική πρόκληση της βλάβης ως δικαίωμα. Και ο άνθρωπος παύει να είναι
πολιτικό ζώο, γίνεται απλώς ζώο. Το ζώο δεν έχει κρίση, έχει ανάγκες. Το
πολιτικό ζώο έχει και ανάγκες και κρίση. Είναι θεμελιώδης η διαφορά. Δεν την
άλλαξε καμία κουλτούρα αυτήν την αριστοτέλεια λογική μέχρι σήμερα. Καμία, ούτε
στην Κίνα, ούτε στη Ζανζιβάρη, ούτε στο Βόρειο Πόλο, ούτε στο Νότιο Πόλο. Την
άλλαξε η CIA. Γι’ αυτό
σας λέω ότι είναι χολιγουντιανής έμπνευσης, παγκόσμια προπαγάνδα η αντίληψη της
αυτοπροκαλούμενης βλάβης εξ ανάγκης. Και το σεξ είναι ανάγκη. Είναι
αυτοπροκαλούμενη βλάβη το AIDS;
Δεν κολλάει; Δεν κολλάει στο λεξιλόγιο; Δεν κολλάει στην κουλτούρα; Πώς δεν
κολλάει στην κουλτούρα; Εδώ φοβάστε την ιδεολογική ανταλλαγή ιδεών.
Δεν φοβάστε την
αντίληψη ότι όλα τιμολογούνται; Να σας πω. Το λεξιλόγιο της ναρκωκουλτούρας σας
αρχίζει από τη λέξη «λαθρεμπόριο ναρκωτικών» που σημαίνει ότι έχετε εμπόριο
ναρκωτικών νόμιμο. Να μας το πείτε ποιο είναι. Τιμολογείτε το μεγαλέμπορα,
μικρέμπορα, βαποράκι, πρεζόνι, χρήστη. Νάτη η τάξη, την βάλατε την τοποθέτηση.
Χρονικό ζήτημα είναι. Και να σας ρωτήσω: Για προσωπική χρήση -εγώ δεν είμαι
έμπορας- σας έχουν καλέσει; Εμένα με έχουν καλέσει. Σε σπίτια σας έχουν
καλέσει; Νόμιμο είναι, ευρωπαϊκό είναι, σαν κουλτούρα. Να σας προσφέρουν μαζί
με το ποτό που είναι κοινωνικό και μερικές ποικιλίες. Δεν σας έχουν προσφέρει
τσιγάρα; Δωρεάν, αυτοί έχουν, δεν εμπορεύονται. Ποιοι διώκονται; Για προσωπική
χρήση. Εγώ πήρα τα εξαρτημένα μου τσιγάρα, πήγα στο Άμστερνταμ, δεν θα ξαναπάω,
πέντε μέρες έκατσα. Βλέπω coffee shop,
μπαίνω μέσα, πάω να ανάψω ένα τσιγάρο, μου λένε «δεν μπορείς». Λέω: «γιατί δεν
μπορώ;», απαγορεύεται το κάπνισμα. Λέω «γράφει coffee shop και όλοι αυτοί
καπνίζουν». «Ναι…» -μου λέει- «δεν καπνίζουν τσιγάρο». Δεν καπνίζουν τσιγάρο,
αλλά την ποικιλία Ζωνιανών τη βρήκα μπροστά μου στον κατάλογο γραμμένη σε τρεις
γλώσσες. Ποικιλία Καλαμάτας, ποικιλία Αλβανίας, ποικιλία Αφγανιστάν. Προσέξτε
την παγκοσμιοποίηση. Την είχα μπροστά μου σε όλες τις γλώσσες και σε όλες τις
κουλτούρες. […] (Βουλή 16.09.2011)
