Σύμφωνα με το Άρθρο 34 του πτωχευτικού κώδικα, με την κήρυξη της
πτώχευσης δεν λύεται η σύμβαση εργασίας. Ο σύνδικος, εφόσον ο οφειλέτης είναι
εργοδότης, μπορεί να λύσει τη σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, με καταγγελία.
Η πτώχευση αποτελεί σπουδαίο λόγο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας ορισμένου
χρόνου ή έργου. Για το κύρος της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αορίστου
χρόνου δεν απαιτείται η καταβολή αποζημίωσης.
Σε
περίπτωση που η κατά το άρθρο 70 έκθεση του συνδίκου προβλέπει βιωσιμότητα της
επιχείρησης, ο σύνδικος, ο οφειλέτης και η επιτροπή πιστωτών, μπορούν χωριστά ο
καθένας ή από κοινού να ζητήσουν από τον εισηγητή τη διατήρηση των αναγκαίων
θέσεων εργασίας μέχρι την έγκριση ή απόρριψη από το πτωχευτικό δικαστήριο του
κατά τα άρθρα 107 επ. σχεδίου αναδιοργάνωσης.
Οι
απαιτήσεις των μισθωτών από μισθούς και λοιπές παροχές που γεννήθηκαν πριν την
κήρυξη της πτώχευσης, καθώς και κάθε συναρτώμενη με την καταγγελία απαίτησή
τους, όπως ιδίως αποζημίωση εκ του νόμου, αποτελούν πτωχευτικές απαιτήσεις, για
τις οποίες οι μισθωτοί ικανοποιούνται ως πτωχευτικοί πιστωτές κατά τις
ειδικότερες περί κατατάξεως των πιστωτών διατάξεις του παρόντος κώδικα.
Μισθωτός
που πραγματικά συνεχίζει να παρέχει ή παρέχει την εργασία του μετά την κήρυξη
της πτώχευσης, λόγω συνέχισης της επιχειρηματικής δραστηριότητας από τον
οφειλέτη ή τον σύνδικο, για τους μισθούς και τις συναφείς παροχές,
ικανοποιείται ως ομαδικός πιστωτής.
