Σύμφωνα με γνωμοδότηση που δημοσίευσε στις 14 Δεκέμβρη του 2011 η Αρχή
Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα ύστερα από έκτακτη συνεδρίαση στις 12
Δεκεμβρίου 2011, ενόψει της καταπολέμησης της διαφθοράς κρατικών λειτουργών, η
διαφάνεια νοείται επιπλέον και ως λόγος θέσπισης μηχανισμών αποτρεπτικών της
εκμετάλλευσης της δημόσιας θέσης πολιτικών-κρατικών
αξιωματούχων για τον προσπορισμό αθέμιτων οικονομικών ωφελημάτων.
Ειδικότερα, στη Σύμβαση των Ηνωμένων
Εθνών κατά της διαφθοράς, η οποία έχει κυρωθεί από την Ελλάδα με το ν.3666/2008
(ΦΕΚ 113/Α/18.06.2008), γίνεται αναφορά στην αρχή της διαφάνειας ως μέσου
πρόληψης της διαφθοράς, τόσο
στο προοίμιο όσο και σε επιμέρους διατάξεις.
Σύμφωνα δε με τη
διάταξη του άρθρου 8, «τα κράτη μέρη οφείλουν να προσπαθήσουν να θεσπίσουν
μέτρα και συστήματα που απαιτούν από τους δημόσιους λειτουργούς να υποβάλλουν
δηλώσεις στις αρμόδιες αρχές σχετικά, μεταξύ άλλων, με τις εξωυπηρεσιακές
δραστηριότητες, την απασχόληση, τις επενδύσεις, τα περιουσιακά στοιχεία και τα
σημαντικά δώρα ή οφέλη από τα οποία μπορεί να προκύψει σύγκρουση συμφερόντων σε
σχέση με τις λειτουργίες τους ως δημόσιων λειτουργών».
Επιπλέον με το άρθρο
52 παρ. 5 προβλέπεται ότι «κάθε κράτος μέρος εξετάζει το ενδεχόμενο δημιουργίας,
σύμφωνα με την εσωτερική νομοθεσία του, αποτελεσματικών συστημάτων αποκάλυψης
χρηματοπιστωτικών πληροφοριών για κατάλληλους δημόσιους αξιωματούχους και
προβλέπει κατάλληλες κυρώσεις για περιπτώσεις μη συμμόρφωσης».
Ως προς το ερώτημα
της επιλογής ως εύλογου χρόνου ανάρτησης στο διαδίκτυο των δηλώσεων για έναν
μήνα, η Αρχή δέχθηκε κατά πλειοψηφία ότι η επί ένα μήνα διατήρηση στο διαδίκτυο
των ανωτέρω δηλώσεων δεν εξέρχεται των ορίων του ευλόγου χρόνου της εκθέσεως
των προσωπικών αυτών δεδομένων στο δημόσιο έλεγχο προς ικανοποίηση του σκοπού
της διαφάνειας και κατ’ αυτό τον τρόπο δεν έρχεται σε αντίθεση προς το δίκαιο
προστασίας των προσωπικών δεδομένων.
Ωστόσο
επισημαίνεται πως δεδομένου ότι ο σκοπός της δημοσιοποίησης είναι η διαφάνεια
του δημόσιου βίου των αναφερόμενων πολιτικών προσώπων και η δυνατότητα κάθε
πολίτη να ελέγχει και μάλιστα ανά πάσα στιγμή τα ανωτέρω πρόσωπα, ως εύλογος
χρόνος αναρτήσεως των εν λόγω δηλώσεων θα πρέπει να κριθεί ο χρόνος εκείνος,
που δεν θα υπερβαίνει την περίοδο που είναι αναγκαία για την επίτευξη του ανωτέρω
σκοπού, δηλαδή την περίοδο του ενός έτους από την εκάστοτε προηγούμενη ανάρτηση.
Η βουλευτές και
κατά συνέπεια η βουλή των Ελλήνων φαίνεται πως αποφάσισαν ότι ο ένας μήνας
έκθεσης των δεδομένων ήταν αρκετός για τήρηση των ανωτέρω υποχρεώσεων, με
αποτέλεσμα την αφαίρεση δικαιώματος από τους πολίτες στην πρόσβαση στο σύστημα
όπου είχαν αναρτηθεί οι δηλώσεις πόθεν έσχες των βουλευτών.
