Η ψήφιση του Μνημονίου
και της δανειακής σύμβασης προσδιορίζει για αρκετά χρόνια τις πολιτικές και
κοινωνικές εξελίξεις και καθιστά ακόμη βαθύτερη τη διαιρετική τομή. Οι δυνάμεις
του μνημονιακού κατεστημένου θα επιχειρήσουν να ανασυγκροτήσουν, με νέα μορφή,
τον καταρρέοντα χώρο του αρχηγικού δικομματισμού.
ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. έχουν κοινό συμφέρον να
αναχαιτίσουν τις φυγόκεντρες τάσεις τους και να ανασυστήσουν το στερεότυπο της
«σταθερής» διακυβέρνησης με τις πλάτες της τρόικας, εντάσσοντας σ’ αυτό
μικρότερα κόμματα - σωσίβιες λέμβους.
Σε συνθήκες επιδείνωσης
της κοινωνικής κρίσης, η επίθεση κατά της αριστεράς αποτελεί προϋπόθεση για την
απέλπιδα επιχείρηση ανασυγκρότησης του καταρρέοντος δικομματισμού. Δεν είναι
τυχαίο ότι η απροκάλυπτη μνημονιακή στροφή Σαμαρά απελευθερώνει χιλιάδες
πολίτες από προκαταλήψεις, ενεργοποιεί το κοινωνικό συμφέρον τους και τους
φέρνει κοντύτερα προς την αριστερά. Πρόκειται για το «δεύτερο κύμα»
κινητικότητας μετά τη μαζική μετακίνηση ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, όπως αποδεικνύεται
από τη μεγάλη συμμετοχή πολιτών στις συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ με ομιλητή τον
Αλ. Τσίπρα και στελέχη από το αντιμνημονιακό ΠΑΣΟΚ.
Τη σκυτάλη της επίθεσης
κατά του ΣΥΡΙΖΑ πήραν στα χέρια τους αυτή την εβδομάδα μεγάλα ευρωπαϊκά έντυπα,
όπως η ρυπαρή «Bild» και το καθεστωτικό «Spiegel». Αντιμετωπίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως
κόμμα με ευρωπαϊκή αριστερή πολιτική, που επιδιώκει να μετατρέψει την ελληνική
κρίση σε «συστημική κρίση της Ευρωζώνης». Καθησυχάζουν όμως ότι η ελληνική
αριστερά παραμένει διχασμένη.
Μήπως και η οργισμένη
αντίδραση του Ευ. Βενιζέλου απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν αποκαλύπτει τη διαρθρωτική
ανικανότητα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ να πείσει τους προδομένους ψηφοφόρους του κόμματος;
Η επιλογή Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ να εμφανίζονται ως οι πυλώνες σταθερότητας του πολιτικού
συστήματος αποκτά γελοιογραφική διάσταση. Η ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού
δεν μπορεί να ανακοπεί με σχέδια μνημονιακού «μεγάλου συνασπισμού».
Οι κινήσεις για τη
δημιουργία ακραιφνώς μνημονιακών κομμάτων πυκνώνουν, αν και προέχει η διαφύλαξη
της εφεδρείας Παπαδήμου για πιθανή μετεκλογική κυβέρνηση συνεργασίας, στην
οποία δεν αποκλείεται να συμμετάσχουν και μικρότερα κόμματα της «μεθορίου»,
αναλόγως των εκλογικών αποτελεσμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει αντοχή, συνοχή και
ικανότητα επικοινωνίας με ευρύτερα κοινωνικά ακροατήρια, δικαιωμένος για την
πολιτική παρουσία του εδώ και δύο χρόνια. Εμπλουτίζει το κινηματικό του προφίλ
με προγραμματικές θέσεις (προχθές στη Βουλή παρουσίασε εφτά προτάσεις για τη διάσωση
της κοινωνικής ασφάλισης) και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες ώστε να αναδειχθεί η
ευρωπαϊκή διάσταση της ελληνικής κρίσης, σε αντιστοιχία με το κύμα
συμπαράστασης προς τον ελληνικό λαό που σφράγισε αυτή την εβδομάδα τις ευρωπαϊκές
κοινωνίες. Επιδιώκει να μετατρέψει την οργή και τον φόβο των πολιτών σε
δημοκρατική συμμετοχή για διέξοδο από την κρίση.
Είμαστε στην αφετηρία
μιας νέας εποχής, που παραμένει σκοτεινή. Οι εκλογές δεν θα είναι μια ζαριά, αλλά
μια καμπή στο απροσδιόριστο συνεχές πολιτικών ανατροπών εδώ και στην Ευρώπη.
(πηγή: Η Αυγή)
