«Πολλοί και μέσα στην Ελλάδα και έξω, θεωρούσαν πολύ δύσκολο
μετά τη δικτατορία να εδραιωθεί σταθερό κοινοβουλευτικό πολίτευμα στη χώρα μας.
Ιδιαίτερα όταν έβγαινε από μια κρίση, μία τεράστια εθνική κρίση.
Τότε χαρακτηρίστηκε
«θαύμα». Και ήταν θαύμα! Γι' αυτό νιώθουν σήμερα υπερήφανοι όλοι οι Έλληνες. Ιδιαίτερα
όμως, η δική μας Παράταξη. Ακόμα, πολλοί τότε θεωρούσαν από «δύσκολο» ή
«απίθανο» ακόμα να γίνει η Ελλάδα πλήρες μέλος της Ευρώπης, της τότε ΕΟΚ.
Κι όμως, έγινε
πραγματικότητα. Και γι' αυτό όλοι οι Έλληνες υποκλίνονται στη μνήμη του
Κωνσταντίνου Καραμανλή. Υποκλίνονται. Η δική μας Παράταξη όμως, είναι δυο φορές
υπερήφανη. Γιατί ήταν ο δικός της, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής! Κι ακόμα, μη
ξεχνάτε, πως όλα αυτά δεν έγιναν με «ομοφωνία» μέσα στη χώρα… Όταν ήλθε ο
Κωνσταντίνος Καραμανλής στην Ελλάδα, τον Ιούλιο του 1974, κάποιοι τον πολέμησαν
από τα πρώτα βήματα. Όταν προχώρησε στην εθνική συμφιλίωση, όταν έφερε το
Σύνταγμα, όταν έλυσε το Πολιτειακό, όταν άνοιξε το δρόμο για την Ευρωπαϊκή
πορεία της χώρας, πολλοί στάθηκαν απέναντί του. Για κάθε ένα από αυτά τα μεγάλα
βήματα και για όλα αυτά μαζί, είδε αληθινό πόλεμο από πολλές πλευρές. Για
θυμηθείτε πόσοι διχαστικοί λόγοι ακούστηκαν τότε στη Βουλή, πόσα εμπρηστικά
συνθήματα δονούσαν από τότε δρόμους και πλατείες.
Ο Καραμανλής έμεινε
ακλόνητος στην ευθεία γραμμή, στην πορεία του! Κι εμείς στη Νέα Δημοκρατία
είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι για την κληρονομιά αυτή που άφησε στην Πατρίδα
μας... Αλλά δεν είναι μόνο το έργο που προσέφερε η παράταξή μας».
(Απόσπασμα από την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά για την επέτειο
των 40 χρόνων της ΝΔ)
