Α. Τσίπρας: Οι επόμενες γενιές έχουν δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση, δεν χωρούν υπεκφυγές

Γιατί στο ερώτημα εάν και οι επόμενες γενιές έχουν δικαίωμα στην κοινωνική προστασία και στην κοινωνική ασφάλιση, δεν χωρούν υπεκφυγές. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο ούτε για παραπληροφόρηση, ούτε για κρυφτούλι, ούτε για εύκολη δημαγωγία μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων.

   Δεν υπάρχει δυνατότητα, εξάλλου, να αμφισβητήσει κανείς την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι ότι το ασφαλιστικό μας σύστημα δεν είναι βιώσιμο. Είναι ένα πρόβλημα γνωστό εδώ και χρόνια, που επιδεινώθηκε, όμως, ραγδαία στα χρόνια της κρίσης.

   Είναι γνωστό, επίσης, ότι το έλλειμα βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος σχετίζεται με τη λεηλασία των αποθεματικών από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας τα προηγούμενα σαράντα χρόνια.

   Επίσης, σχετίζεται και με το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας και, φυσικά, με τις πολιτικές επιλογές που έγιναν τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της κρίσης, επιλογές που μείωσαν κατά 25 μονάδες το ΑΕΠ της χώρας και ανέβασαν την ανεργία από το 7% στο 25%. Διότι η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος είναι απόλυτα συναρτημένη με τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας και το μέγεθος της απασχόλησης.

   Έτσι, από τη μια πλευρά το εκτροχιασμένο συνταξιοδοτικό σύστημα με τα σωρευτικά ελλείμματα στέρησε πολύτιμους αναπτυξιακούς πόρους από την οικονομία, συντελώντας σημαντικά στην εμφάνιση της ύφεσης και, από την άλλη, η ύφεση επιδείνωσε την κατάσταση του ασφαλιστικού μέσω της χαμηλής ζήτησης, της εκτόξευσης της ανεργίας κατά 250% και της επακόλουθης μείωσης των εισφορών.

   Μόνο στο ΙΚΑ έχουμε μείωση 30% των εισφορών μεταξύ 2010-2014 και 19,2% μείωση των ασφαλισμένων, λόγω της υψηλής ανεργίας που δημιουργήθηκε αυτά τα χρόνια. Οι άμεσα ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ έχουν μειωθεί από δυόμισι εκατομμύρια το 2009 σε λιγότερο από δύο εκατομμύρια το 2014.

   Η σχέση συνταξιούχων προς ασφαλισμένους στο ΙΚΑ είναι σήμερα 1 προς 1,7, ενώ, για να ήταν οριακά βιώσιμο, θα έπρεπε να είναι, κατά τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις, 1 προς 2,1. Οι μισθοί των ασφαλισμένων ΙΚΑ έχουν μέση μείωση 21,8% την τελευταία πενταετία, ενώ το 46% των νέων συμβάσεων εργασίας αφορούν μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση με αντίστοιχες αναλογικές μειώσεις στις καταβαλλόμενες εισφορές.

   Οι μισοί και πλέον αυτοαπασχολούμενοι δεν καταφέρνουν να είναι συνεπείς στις πληρωμές των εισφορών τους για πάνω από ένα εξάμηνο και οι οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία ξεπερνούν σήμερα τα 13 δισεκατομμύρια ευρώ.

   Με λίγα λόγια -και γιατί σας αναφέρω αριθμούς- ποιο είναι το πρόβλημα, που ερχόμαστε σήμερα να συζητήσουμε; Γιατί συζητάμε σήμερα για το ασφαλιστικό; Μήπως γιατί μας το ζητούν οι δανειστές; Όχι. Οι δανειστές μας ζητάνε μία μείωση της ετήσιας δαπάνης στο 1% του ΑΕΠ.

   Σήμερα συζητάμε για το ασφαλιστικό, γιατί πολύ απλά, αν δεν πάρουμε μέτρα, το σύστημα θα καταρρεύσει. Αν δεν πάρουμε μέτρα, θα χρειάζονται συνεχώς τεράστια επιπλέον ποσά από τον κρατικό Προϋπολογισμό για την καταβολή των συντάξεων, που υπό τις παρούσες δημοσιονομικές συνθήκες είναι αδύνατον να βρεθούν.

   Θέλω να σας θυμίσω ότι οι μελέτες του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ από το 2014 έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για το ισχυρό ενδεχόμενο αδυναμίας πληρωμής των συντάξεων από το 2016, δηλαδή από φέτος.

   Τα σημερινά αλλά κυρίως τα μελλοντικά δεδομένα δεν αφήνουν περιθώρια για εφησυχασμό. Για να πληρωθούν οι συντάξεις του 2016, το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης θα πρέπει, εκτός από τις εισφορές και την κρατική χρηματοδότηση, να βρει πρόσθετους πόρους επιπλέον των κρατικών επιχορηγήσεων ύψους 980 εκατομμυρίων ευρώ, οι οποίοι αυξάνονται σε 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ το 2017 και σε 2,5 δισεκατομμύρια για το 2018, με τις ανάγκες να πολλαπλασιάζονται για τα επόμενα χρόνια. Το ΙΚΑ μόνο για το 2015 έχει έλλειμα 980 εκατομμύρια ευρώ και ο ΟΑΕΕ 540 εκατομμύρια ευρώ.

Πηγή: Βουλή