Η φροντίδα και ο πανικός των τελευταίων
κυβερνήσεων, και όχι μόνο, είναι να μη χρεοκοπήσουμε ανεξέλεγκτα, διότι αυτό
σημαίνει μεγάλη καταστροφή για την Ελλάδα. Αν αυτή η αλλαγή του επιθετικού
προσδιορισμού της χρεοκοπίας, δηλαδή από ελεγχόμενη που έχουμε σήμερα και θα
έχουμε τουλάχιστον για 10 με 15 χρόνια ακόμα (αφού όπως υπολογίζουν οι… ειδικοί
το 2020 το έλλειμμα θα εξακολουθεί να είναι 120% του εθνικού προϊόντος!),
μετατραπεί σε ανεξέλεγκτη, είναι τόσο σοβαρή υπόθεση για το παρόν και το μέλλον
αυτού του λαού και του τόπου που είναι απολύτως επιβεβλημένο να γνωρίζουμε όλοι
οι Έλληνες την ειδοποιό διαφορά.
Οι
κραυγές ότι η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία είναι κάτι το τρομερό σε σχέση με αυτό που
βιώνουμε σήμερα δεν συνετίζουν τον λαό, διότι δεν γνωρίζει την έννοια του όρου.
Κάθε φορά που ακούω απόψεις που ξενίζουν, ελέγχω την οικονομική μου ευθυκρισία
και αρχίζω να ρωτάω.
Όταν διάβασα το πρώτο μνημόνιο με ξένισε το
πώς θα επιτυγχανόταν οικονομική βελτίωση χωρίς καμία αναφορά σε ανάπτυξη! Τα
αποτελέσματα με απάλλαξαν από εκείνη την αμφιβολία, αφού το καράβι πήγε
βαθύτερα και οι συντάκτες του μνημονίου, οι ξένοι φυσικά αφού οι Έλληνες δεν το
είχαν διαβάσει, παραδέχτηκαν ότι ήταν λάθος.
Στη συνέχεια παραξενεύομαι ακούγοντας ότι η
υστέρηση των κρατικών εσόδων οφείλεται αποκλειστικά στην ανικανότητα του
φοροεισπρακτικού μηχανισμού και όχι στη μείωση του εθνικού εισοδήματος, ούτε
στο ότι οι παραγωγικές μονάδες κλείνουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες και αδυνατούν
φυσικά να πληρώσουν! Άλλη περίεργη κατάσταση, που αφήνει σωρεία ερωτηματικών,
είναι η αντιμετώπιση των εργαζομένων, για τους οποίους κόπτονται και δακρύζουν
οι εργατοπατέρες, δηλαδή γιατί αντί να βοηθείται η ανεργία δεν ενισχύεται η
εργασία;
Η τελευταία μου απορία είναι αυτή περί της
ελεγχόμενης και ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. Ρώτησα αρκετούς γύρω μου και να οι
απαντήσεις που πήρα: Κάποιοι
τραπεζίτες, μου είπαν ότι σε μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία οι τράπεζες θα χάσουν τα
λεφτά τους, αυτός δε ο φόβος γίνεται εύκολα αντιληπτός. Κάποιοι
μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που έβαλαν λουκέτο, είπαν ότι δεν τους ενδιαφέρει,
διότι και άνεργοι έμειναν και καταχρεωμένοι, ενώ κάποιοι που δεν έκλεισαν
ακόμα, αλλά ετοιμάζονται, είπαν ότι «το συντομότερο το καλύτερο»! Οι άνεργοι
είπαν ότι δουλειά δεν φαίνεται να βρουν τα χρόνια που έρχονται, αποθεματικό δεν
έχουν, ούτε κάτι άλλο να χάσουν, άρα δεν τους ενοχλεί ο επιθετικός
προσδιορισμός της χρεοκοπίας. Κάποιοι φοροφυγάδες δεν προβληματίζονται, διότι
βλέπουν τη συνήθειά τους άτρωτη.
Οι ερωτηθέντες μού έδωσαν την εντύπωση ότι
αγνοούν παντελώς τις συνέπειες της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, πράγμα πολύ
ανησυχητικό. Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση, θα έλεγα απόλυτης προτεραιότητας, να
ενημερώσει τον λαό τι σημαίνει ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και ποιες είναι οι
βραχυπρόθεσμες και μεσομακροπρόθεσμες συνέπειές της. Ο πάντα λαλίστατος υπουργός Οικονομικών οφείλει να εξηγήσει με σαφήνεια
και κατανοητό τρόπο, όχι με ακαδημαϊκή απεραντολογία και δικονομικά τεχνάσματα,
ποιες θα είναι και για ποιους, χειρότερες από τις σημερινές οι συνέπειες
της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. Οι κυβερνώντες δεν πρέπει να παραβλέπουν ότι σε
μεγάλο μέρος του λαού επικρατεί πανικός και ανησυχία, κάθε μέρα και
περισσότερο, διότι, παρά τα «κουρέματα» και τα στριμώγματα, τα χρέη αυξάνουν,
οι συνθήκες δανεισμού χειροτερεύουν, δουλειά δεν υπάρχει και μπροστά υπάρχει
αδιέξοδο. Επί δύο χρόνια πορευόμαστε τον κατηφορικό δρόμο της άστοχης πολιτικής
και των κυβερνητικών λαθών. Οι ανεξέλεγκτες καταστάσεις προσφέρονται πάντα για
εκτροπές, οι οποίες δεν αφήνουν πάντοτε τους υπεύθυνους στην…. ησυχία τους.
Είναι καλό να ξέρουμε όλοι, λαός και πολιτικοί, τις συνέπειες κάθε πιθανής
εξέλιξης, ακόμα και της άτακτης χρεοκοπίας.
του Απόστολου
Γεωργόπουλου
Επιχειρηματίας
(πηγή: www.express.gr)
