Γιώργος Κουρής: Ο προπαγανδιστής που αλλοίωσε τον τύπο

   «Φοράνε χειροπέδες σε αυτούς που δημιουργούν!» φώναξε ο εκδότης Γιώργος Κουρής φτάνοντας στα δικαστήρια της Ευελπίδων, μετά τη σύλληψή του. Πρόκειται να δικαστεί στο αυτόφωρο στις 30 Απριλίου, κατηγορούμενος για χρέη προς το δημόσιο - κατά δήλωσή του, ύψους 300.000 ευρώ.

   Γιώργος Κουρής: Ο προπαγανδιστής που αλλοίωσε τον ελληνικό Τύπο

   Με εμπνεύσεις και τακτικές που μοιάζουν να προέρχονται από το πόνημα του Αδόλφου Χίτλερ Ο αγών μου, ο δημιουργός του αυριανισμού ξεκίνησε από την Κεφαλονιά και μέσα σε πέντε δεκαετίες έφτασε στο εμπόριο τηλεοπτικών καναλιών και στην κορυφή της πυραμίδας της εξουσίας.

   Ο ίδιος συστήνεται ως έμπορος τηλεοπτικών καναλιών. «Δουλειά μου είναι να φτιάχνω και να πουλάω συχνότητες» είπε σε πρόσφατη συνάντησή του με κάποιους από τους εκατοντάδες δημοσιογράφους που έστειλε στην ανεργία. Είναι μια δουλειά που την κάνει καλά ο μοντέρνος πραγματευτής. Και τις απολύσεις («περισσότεροι από 5.000 δημοσιογράφοι πέρασαν απ’ τα χέρια μου» υποστηρίζει αυτάρεσκα) και το εμπόριο συχνοτήτων. Κανάλι 29 (μετεξελίχθηκε στο Star Channel), Κανάλι 5 (μετεξελίχθηκε στο ALTER), Extra και εσχάτως το Kontra Channel, την τηλεοπτική έκδοση της Αυριανής.

   Απολαύστε ομοιότητες: Πώς συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό της η εφημερίδα-συνώνυμο του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 1980; «Στόχος μας είναι να ξεσκεπάζουμε τους λωποδύτες, τους κλέφτες, τους μαστροπούς-αλήτες δημοσιογράφους του κίτρινου Τύπου, τους πάσης φύσεως εκμεταλλευτές του ελληνικού λαού, τους πάσης φύσεως ραδιούργους, μηχανορράφους συμμάχους και τουρκόφιλους συνάμα και όλα τα κατακάθια και τα καθάρματα, που ποτέ δεν θέλησαν ν’ αναγνωρίσουν τα δίκαια της πατρίδος μας».

   Και πώς παρουσιάζεται στο τηλεοπτικό κοινό το kontra channel τρεις δεκαετίες αργότερα; «... το κανάλι επικεντρώθηκε στην αδιαπραγμάτευτη ενημέρωση, με ευαισθησία στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, τόλμησε να πει τα πράγματα με το όνομά τους, σε μια εποχή που ο κόσμος αποδοκίμαζε και αποδοκιμάζει όλες σχεδόν τις συστημικές δομές, ενώ βιώνει οικονομικά τις δυσκολότερες ημέρες τις μεταπολεμικής Ελλάδας...»

   Το μάθημα του Χίτλερ και η άνεση του χαμαιλέοντα

   Αυτό που κάνει τον Κουρή να ξεχωρίζει είναι ότι αντιλαμβάνεται έγκαιρα τον κοινωνικό αναβρασμό και ακολουθεί την πρακτική που εφάρμοσε με επιτυχία ο Αδόλφος Χίτλερ τη δεκαετία του 1920: «Η προπαγάνδα και το πνευματικό της επίπεδο πρέπει να βρίσκεται όσο πιο χαμηλά είναι οι μεγάλες μάζες του πληθυσμού» έγραφε στο βιβλίο Ο αγών μου ο άνθρωπος που σημάδεψε όσο κανείς άλλος τον 20ό αιώνα.

   Τη δεκαετία του 1960 ο Γιώργος και ο Μάκης Κουρής εκδίδουν την εφημερίδα Η Φωνή της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης. Εκεί, σε κείμενά τους αποκαλούσαν τον Ανδρέα Παπανδρέου «άπατρι και δηλωσία Ανδρέσωφ», έλουζαν με κοσμητικά επίθετα τον Γεώργιο Παπανδρέου, ενώ σε άλλα κείμενα υμνούσαν τον Ιωάννη Μεταξά, ακόμη και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη την εποχή της Αποστασίας. Αργότερα, σύμφωνα με τους επικριτές των αδερφών Κουρή, η ίδια εφημερίδα στήριζε το καθεστώς της χούντας.

   Το 1978, τα δυο αδέρφια ήρθαν στην Αθήνα, έστησαν εργοστάσιο για την παραγωγή γραφικής ύλης και καρμπόν και δύο χρόνια αργότερα επανήλθαν στις εκδοτικές επιχειρήσεις με τη λαϊκή εφημερίδα Αυριανή. Όπως η Ελευθεροτυπία γεννήθηκε το 1975, έπειτα από τη μεγάλη απεργία των συντακτών, έτσι και η Αυριανή γιγαντώθηκε στην απεργία των τυπογράφων. Ήταν η μόνη που έφτανε στο κοινό, μαζί με τον Ριζοσπάστη και την Αυγή. Έτσι, από μερικές εκατοντάδες φύλλα πωλήσεων, έφτασε να γίνει πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα στην Ελλάδα, και ο έμπορος καρμπόν μπήκε ξαφνικά στο κλαμπ των μεγαλοεκδοτών. Στην εξάπλωσή της βοήθησαν η χαμηλή τιμή της (5 δραχμές, ενώ οι υπόλοιπες κόστιζαν 15 δραχμές εκείνη την εποχή) και φυσικά το λαϊκό ύφος της, που κινούνταν στα όρια του προσβλητικού και του χυδαίου. Αυτό την έφερε απέναντι στην κυβέρνηση και τον τότε πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη. Και σχεδόν αναγκαστικά, ο Κουρής βρέθηκε στο απέναντι στρατόπεδο: στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, το οποίο ετοιμαζόταν να κυβερνήσει.

   Με άνεση χαμαιλέοντα, όταν το αποτέλεσμα των εκλογών του 1981 έφερε στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, η εφημερίδα του κυκλοφόρησε με τίτλο: «Οι αγώνες και οι θυσίες της Αυριανής δικαιώθηκαν πανηγυρικά. ΝΙΚΗΣΑΜΕ – ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ – Γελοιοποιήθηκε και εξευτελίστηκε με τις κομπίνες και τις απάτες της γυναίκας του ο Ράλλης».

   Αυτό ήταν. Μόλις είχε γεννηθεί ο αυριανισμός. Σε ένα πρωτοσέλιδο που είχε τα πάντα. Ψέμα, υπερβολή, ίντριγκα και ανυπόστατες κατηγορίες. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις προεδρικές εκλογές, όταν επιλέχθηκε ο Χρήστος Σαρτζετάκης αντί του Κωνσταντίνου Καραμανλή, τον οποίο σκεφτόταν να προτείνει ο Α. Παπανδρέου, ο Κουρής άλλαξε τη... μαρκίζα στην Αυριανή και πρόσθεσε κάτω από τον τίτλο το μότο που την έκανε ακόμη πιο διάσημη: «Η εφημερίδα που γκρέμισε τον Καραμανλισμό».

   Στις εφημερίδες του Κουρή έχει προστεθεί από το 1983 και ο «Φίλαθλος», με τον οποίο ο ίδιος δεν ασχολείται, έχοντας αφήσει τον Νίκο Καραγιαννίδη να αναθρέψει το αθλητικό αδερφάκι της Αυριανής στα ίδια πρότυπα. Λίγος κιτρινισμός, λίγος λαϊκισμός, λίγος αυριανισμός.

   Ο κιτρινισμός κεντρίζει την περιέργεια του πολίτη, διεισδύει στις ιδιωτικές ζωές και συναλλαγές για να αντλήσει θέματα που θα ερεθίσουν το κοινό και θα αυξήσουν τις πωλήσεις. Ο λαϊκισμός έχει επίσης στόχο την αύξηση πωλήσεων, ωστόσο διαφέρει από τον κιτρινισμό στο σκεπτικό και στον τρόπο με τον οποίο πλασάρει τα διογκωμένα ή πλασματικά στοιχεία. Ο λαϊκισμός μιμείται τη λαϊκή έκφραση, το λαϊκό ταμπεραμέντο, τη λαϊκή νοοτροπία και φρασεολογία αναλαμβάνοντας το ρόλο του προστάτη του λαού.

   Στη φιλοσοφία του αυριανισμού, την οποία ενσάρκωσε ο αεικίνητος Κουρής, συμπεριλαμβάνεται η προσπάθεια καθοδήγησης του πολιτικού τρένου στο οποίο έχει προσκολληθεί. Ο ίδιος έγινε ο μηχανοδηγός του τρένου. Καθοδηγεί τόσο τις μάζες, όσο και τους πολιτικούς. Άλλοτε τους απλούς βουλευτές και άλλοτε αρχηγούς κομμάτων. Αυτό το παιχνίδι παιζόταν ανέκαθεν στην πολιτική. Ποτέ όμως με τέτοια ωμότητα, αμεσότητα και κατά καιρούς επιτυχία. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η ψεύτικη φωτογραφία του νέου (τότε) αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με γερμανούς στρατιώτες κατά τη διάρκεια της Κατοχής, η οποία δημοσιεύτηκε πριν από τις εκλογές του 1985 και ουσιαστικά καθόρισε το αποτέλεσμα υπέρ του ΠΑΣΟΚ.

   Η πιο «βρωμερή φασιστική φυλλάδα»

   Ο Κουρής είχε φτάσει στο απόγειο της δόξας του. Ήταν ισότιμος συνομιλητής κυβερνητικών στελεχών, μπαινόβγαινε στο σπίτι του πρωθυπουργού, ενώ λέγεται ότι έβαλε ακόμη και τα κλάματα μπροστά στον Α. Παπανδρέου προκειμένου να τον πείσει να μην προτείνει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μέσω της Αυριανής είχε προσδώσει σταλινικά χαρακτηριστικά στον «Ανδρέα», ενώ παράλληλα έχοντας αποκτήσει προσβάσεις στις πηγές της πληροφόρησης, τελειοποίησε το παιχνίδι «έχω ράμματα για τη γούνα σου». Με ασαφή υπονοούμενα ότι κάτι ξέρει, κατόρθωνε να έχει υπό τον έλεγχό του όποιον επιθυμούσε.

   Η μέθη της εξουσίας είναι επικίνδυνη. Ο ίλιγγος παρασύρει τον Γιώργο Κουρή, που μοιάζει να έχει χάσει τον έλεγχο. Η... πριονοκορδέλα του δεν περιορίζεται πια σε πολιτικούς, τους οποίους βάζει και βγάζει με ευκολία από την κυβέρνηση, αλλά και σε προσωπικότητες από άλλους χώρους. Το κεφάλαιο του βιβλίου της προπαγάνδας «αν επαναλαμβάνεις ένα μεγάλο ψέμα, κάποια στιγμή αυτό θα περάσει ως αλήθεια», που επιτυχημένα δοκίμασαν στα μέσα του 20ούαιώνα ο Χίτλερ και ο αρμόδιος υπουργός του Γιόζεφ Γκέμπελς, τίθεται σε εφαρμογή: με αυτό τον τρόπο κατακρεουργούνται ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζηδάκις και άλλοι. Ο τελευταίος πάντως, σε συναυλία που έδωσε τον Σεπτέμβριο του 1987 στο Καλλιμάρμαρο με τη Νανά Μούσχουρη, πέρασε στην αντεπίθεση και έγινε ο πρώτος που κατακεραύνωσε τον αυριανισμό: «Θέλω να καταγγείλω δημόσια την επί χρόνια ανενδοίαστη ύπαρξη και κυκλοφορία της πιο βρωμερής φασιστικής φυλλάδας που γνώρισε ο τόπος, της Αυριανής» είπε και το κοινό πανηγύρισε σαν να μπήκε γκολ.

   Ο διχασμός όμως ήταν η τροφή της εφημερίδας του Κουρή. Ο αδερφός του είχε εκλεγεί βουλευτής Β Αθηνών, ενώ ο ίδιος ένιωθε άτρωτος. Με τη δύναμη της Αυριανής κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα και μπαίνει στα ηλεκτρονικά μέσα με το Ράδιο Αθήνα. Ήδη έχει εκμεταλλευτεί το δέσιμό του με την κυβέρνηση λαμβάνοντας δάνεια από την Εθνική Τράπεζα, με τα οποία χρηματοδοτεί τη γιγάντωση των εταιρειών του. Και ενώ θα περίμενε κανείς να αρχίσει η πτώση του μαζί με αυτήν του ΠΑΣΟΚ στην εποχή του σκανδάλου Κοσκωτά, ο Κουρής γίνεται το μόνο αποκούμπι του κόμματος που κυβέρνησε τη χώρα σχεδόν ολόκληρη τη δεκαετία του 1980. Και ανάμεσα στα ανταλλάγματα που εξασφαλίζει είναι και η πρώτη του άδεια για τηλεοπτικό σταθμό, το Κανάλι 29, που στελεχώνεται άμεσα και μέσω του οποίου κορυφώνονται οι επιθέσεις προς τους πολιτικούς αντιπάλους του Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ παράλληλα γίνεται γνωστή στο ευρύ κοινό και η υπερασπιστική γραμμή των σκανδάλων. Είναι η εποχή των παχιών αγελάδων, όμως οι υπάλληλοί του πληρώνονται από τη... μαύρη σακούλα. Χαρακτηριστική είναι μάλιστα η ιστορία ενός κλητήρα που κάποτε εξαφανίστηκε με τη σακούλα των μηνιαίων πληρωμών. Εντοπίστηκε μετά από καιρό στο Μεξικό, όπου απολάμβανε τις παραλίες με ισχυρούς ανέμους, ιδανικούς για σέρφινγκ.

   Μολονότι το ΠΑΣΟΚ επανέρχεται στην εξουσία το 1993, οι πωλήσεις της Αυριανής βουλιάζουν. Όμως ο διορατικός Κεφαλλονίτης πραγματευτής δεν πατάει πια μόνο σε μια βάρκα. Έχει διεισδύσει για τα καλά στο χώρο της τηλεόρασης. Παράλληλα, αλλάζει και επιχειρηματική κατηγορία. Αναβαθμίζεται σε ένα επίπεδο όπου απαιτούνται πολύ μεγαλύτερα ποσά. Λέγεται ότι η εμπλοκή του στο Star κόστισε 2 δισ. δραχμές (κάτι παραπάνω από 6 εκατ. ευρώ). Έτσι ξεκίνησε ο κύκλος των δανειοδοτήσεων και οι μεγάλες προστριβές με το ΠΑΣΟΚ. Η επίθεση στον διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Γιώργο Μίρκο (σχετικά με τον Αστέρα της Βουλιαγμένης, όπου ο Κουρής εμφάνιζε απλήρωτους λογαριασμούς που ανήκαν σε άλλους πελάτες ως λογαριασμούς του διευθυντή της ΕΤΕ) είχε έναν και μόνο στόχο: τη συνέχιση της χρηματοδότησης.

   «Να αποφευχθούν παραφωνίες…»

   Ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος, στα μέσα της δεκαετίας του 1990, δημοσιοποίησε τη συνάντηση του Κουρή με τον Μίρκο, παρουσία του τότε γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Άκη Τσοχατζόπουλου και του διευθυντή της εφημερίδας Το Βήμα Σταύρου Ψυχάρη, προκειμένου να ενισχυθεί η αξιοπιστία του εκδότη της Αυριανής. Ο εναγκαλισμός με το ΠΑΣΟΚ έπνεε τα λοίσθια, όχι όμως και με το εκδοτικό κατεστημένο, το οποίο τον πλεύρισε όχι γιατί τον είχε ανάγκη, αλλά «για να αποφευχθούν παραφωνίες», όπως γράφτηκε στον Τύπο.

   Την ίδια στιγμή τα χρέη του άγγιζαν τα 500 εκατ. δραχμές (περίπου 1,5 εκατ. ευρώ), ενώ είχαν σφραγιστεί επιταγές του αξίας 700 εκατ. δραχμών (περίπου 2 εκατ. ευρώ). Η μπογιά του αρχίζει να μην περνά πια. Το καταλαβαίνει και ο ίδιος όταν κόβεται η συνέντευξή του στον Πάνο Παναγιωτόπουλο και την εκπομπή του στον ΑΝΤ1 Προφίλ, όπου ο Γ. Κουρής αναφερόταν στη σχέση του με τον τότε πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου. Παράλληλα κόβεται μια εκπομπή στο Star με θέμα την περίφημη «βίλα Λιάνη».

   Η άνεση με την οποία μπορεί ο Κουρής να στηρίζει τυφλά έναν πολιτικό και έναν ολόκληρο κομματικό μηχανισμό, όπως ήταν το ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 1980, και στη συνέχεια για δικούς του λόγους να διασχίζει τα σύνορα και να πηγαίνει στην άλλη πλευρά στηρίζεται σε ακόμη μια αρχή της προπαγάνδας: «Αλήθεια είναι ό,τι μας συμφέρει. Η εξυπνάδα των μαζών είναι μικρή, η δύναμή τους όμως να ξεχνούν τεράστια» έγραφε ο Χίτλερ. Και ο Γιώργος Κουρής βάλθηκε να το επιβεβαιώσει αλλάζοντας στρατόπεδο και αρχίζοντας να πυροβολεί το ΠΑΣΟΚ με αποκορύφωμα τη δημοσίευση των γυμνών φωτογραφιών της Δήμητρας Λιάνη.

   Όπως αποκάλυψε το 1995 ο Ριζοσπάστης, «ενώ ο Κουρής υποστηρίζει ότι τα όσα γράφει και τα όσα λέει εναντίον του ΠΑΣΟΚ τα κάνει γιατί “είδε το φως το αληθινόν”, αποδεικνύεται ότι όλα οφείλονται στο ότι... χάλασε η δουλειά. Συγκεκριμένα και όπως επιβεβαιώνεται από το πρωθυπουργικό περιβάλλον, ο ιδιοκτήτης της Αυριανής έχει στείλει γράμμα στον Α. Παπανδρέου, με το οποίο του ζητάει 1,2 δισ. δραχμές για τις υπηρεσίες του προς το ΠΑΣΟΚ από το 1989 και μετά…». Οι εφημερίδες του ψυχορραγούσαν και ο ίδιος ρίχνει το βάρος στην τηλεόραση. Το 1994 μετείχε στην μετεξέλιξη του Καναλιού 29 σε Star, ενώ το 1995 ανοίγει στο γειτονικό κτίριο το Κανάλι 5. Τα περιπολικά που κυκλοφορούσαν στην περιοχή στα επικίνδυνα χρόνια του 1980 έχουν δώσει τη θέση τους στα τηλεοπτικά βαν και τα αυτοκίνητα εκατοντάδων εργαζομένων στα δύο κανάλια και τις δύο εφημερίδες.

   Την εποχή που το Χρηματιστήριο Αθηνών μοίραζε limit up και όνειρα, το πιστό βεσπάκι του Κουρή τον οδηγούσε σε ένα από τα αγαπημένα επιχειρηματικά παιδιά του ΠΑΣΟΚ, τον Θανάση Αθανασούλη, και στον Γιώργο Βαλσαμίδη. Το δίδυμο που έχτισε το 1986 την «Altec», εταιρεία που μια δεκαετία αργότερα μεσουρανούσε στο χώρο της πληροφορικής. Ο Κουρής διαβλέποντας την επιθυμία τους να μπουν στον κόσμο των μίντια, πούλησε το 50% του Alter αντί 500 εκατ. δραχμών (περίπου 1,5 εκατ. ευρώ). Τρία χρόνια αργότερα, όταν του ζήτησαν να τους παραχωρήσει και το υπόλοιπο 50%, άρχισε ο πόλεμος. Ο Κουρής έκανε αυτό που ήξερε καλύτερα. Απάντησε με συνεχόμενα πρωτοσέλιδα χτυπήματα εναντίον των συνεταίρων του μέχρι που τους ανάγκασε να αποχωρήσουν. Αφενός επανέκτησε το Alter, αφετέρου πούλησε ένα άλλο κανάλι που είχε περιέλθει στην κυριότητά του, το Extra, στον Φίλιππο Βρυώνη.

   Φαινόταν να βρίσκει και πάλι κάτι από το ένδοξο παρελθόν του. Χωρίς να χρειάζεται περιπολικά και άνδρες ασφαλείας. Αυτά ικανοποιούσαν πλέον τη μεγαλομανία που κληροδότησε στον γιο του Ανδρέα και την επιτυχία της δικής του μιντιακής έμπνευσης, του Love FM. Ο Γιώργος Κουρής, όταν χρειαζόταν είχε τη δύναμη να σπάσει απεργίες της Ένωσης Δημοσιογράφων (ΕΣΗΕΑ) δημοσιεύοντας πρωτοσέλιδα «κίτρινα» θέματα για εκλεγμένους εκπροσώπους της, αλλά και χρησιμοποιώντας στρατιές αστυνομικών δυνάμεων προκειμένου να μεταφερθούν ασφαλώς τα απεργοσπαστικά φύλλα στο αεροδρόμιο και στα υπόλοιπα σημεία διανομής.

   Από το Μαξίμου στα τοπικά λικέρ

   Αυτό που δεν υπολόγισε ο Γ. Κουρής ήταν το σπάσιμο της τηλεοπτικής φούσκας. «Με το Alter έπεσα έξω» παραδέχεται σήμερα και ρίχνει τις ευθύνες για την κακοδιαχείριση στον «Γιαννίκο, που είχε το κουμάντο εν λευκώ, πλήρωνε 400 κινητά, πλήρωνε αυτοκίνητα και ασύλληπτους μισθούς». Βέβαια κι ο ίδιος είχε χρηματοδοτήσει υπερβολές. «Ναι, πλήρωσα για πλαστική εγχείρηση μιας τηλεπαρουσιάστριας. Δεν μπορούσε να βγαίνει στο γυαλί με τέτοιο βυζί» επιμένει ως λάτρης του (σιλικονάτου μεν) ωραίου (δε) φύλου.

   Κάνοντας έναν μικρό απολογισμό της περιπέτειάς του στα μέσα ενημέρωσης επαναλαμβάνει ότι «εγώ δεν ήμουν εργολάβος, ήμουν εκδότης», άσχετα αν κι ο ίδιος έκανε τελικά δουλειές με τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Το λιτό γραφείο του στο ερημωμένο κτίριο όπου στεγαζόταν κάποτε το Star Channel δεν έχει ούτε υπολογιστή. Τους υπολογισμούς και τα σχέδιά του τα καταγράφει στο χαρτί με ένα μικροσκοπικό μολυβάκι. Χρέη βοηθού του εκτελούν δύο πιστοί πακιστανοί εργάτες. Τους έχει στη δούλεψή του σχεδόν δύο δεκαετίες. Προσέχουν τα μποστάνια του στο εξοχικό που διατηρεί στον Μαραθώνα, καθαρίζουν τη γυάλινη αυλή του σπιτιού στην Πλάκα, που σκεπάζει χωρίς να κρύβει κάποια αρχαία ευρήματα, και φτιάχνουν ό,τι ηλεκτρολογικά και υδραυλικά μερεμέτια απαιτούνται. Φυσικά κρατούν και το αρχείο του και γνωρίζουν πού είναι καταχωνιασμένα έγγραφα όπως η μισθοδοσία των υπαλλήλων του ALTER... Στο λογιστήριο υπεύθυνος είναι ένας πρώην κλητήρας, καθώς η προκάτοχός του κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση και εξαφανίστηκε. Καμία σχέση δεν θέλει να έχει μαζί του ούτε η πρώην νομική εκπρόσωπός του.

   Οι εταιρείες του είναι δαιδαλώδεις. Το ανακαλύπτουν όσοι του κάνουν αγωγή για οφειλόμενα. Η βασική εταιρεία έχει ως περιουσιακά στοιχεία «μια καρέκλα» όπως λέει ο ίδιος, ο οποίος διευρύνει τον φαύλο κύκλο. «Αυτοί που μου κάνουν αγωγές τρώνε τα δικά σας λεφτά» λέει απευθυνόμενος προς τους υπαλλήλους του, όταν του ζητούν οφειλόμενα. Για τον Κουρή «οι δημοσιογράφοι εκμεταλλεύτηκαν τους εκδότες. Αρκετά χρόνια με πιάσατε κορόιδο. Φτάνει. Ξύπνησα. Τώρα πρέπει να πηγαίνουν χέρι χέρι οι δημοσιογράφοι κι οι εκδότες». Ο λαοπλάνος αυριανιστής δανείζεται το σύνθημα του Καρατζαφέρη.

   Πλέον εκτός από κανάλια ο Γιώργος Κουρής εμπορεύεται και προϊόντα (λικέρ, γλυκό κουταλιού κ.ά.) από τις φυτείες περγαμόντου στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κεφαλονιά. Τα περισσότερα καλάθια που στέλνει σε γνωστούς και μη με τους πακιστανούς βοηθούς του είναι γεμάτα προϊόντα από την ιδιαίτερη πατρίδα του. Πριν από δύο χρόνια μάλιστα προέτρεπε τους νέους να επιστρέψουν στη γεωργία. «Όσο πιο σύντομα το καταλάβουν, τόσο λιγότερο θα πεινάσουν από την κρίση που θα μας ταλαιπωρήσει 10-15 χρόνια» πρόβλεψε. Όσο για τα μίντια; «Το Alter θα ξανανοίξει σύντομα, βρέθηκε επενδυτής».

(πηγή: UNFOLLOW, του Λ. Χαραλαμπόπουλου)