Η 11η Μαΐου 1958
αποτελεί, μία από τις ημερομηνίες-ορόσημο για τη μεταπολεμική ελληνική
Αριστερά. Ως γνωστόν, με ποσοστό 25%, η ΕΔΑ σημειώνει, λίγα χρόνια μετά το
τέλος του Εμφυλίου, μια πρωτοφανή εκλογική επιτυχία και αναδεικνύεται αξιωματική
αντιπολίτευση.
Οι εκλογές έγιναν στις 11 Μαΐου 1958
από την υπηρεσιακή κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Γεωργακοπούλου. Στην αναμέτρηση
αυτή ήταν αντιμέτωποι πέντε σχηματισμοί (τρία κόμματα και δύο συνασπισμοί). Η
ΕΡΕ κερδίζει με μεγάλη διαφορά, σχηματίζοντας κυβέρνηση με απόλυτη πλειοψηφία. Η μεγάλη όμως έκπληξη στις εκλογές του
1958 κάνει η ΕΔΑ που καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση και, ενισχυόμενη από την δεύτερη
κατανομή ψήφων, φτάνει τις 79 έδρες. Είναι η μοναδική φορά στην Ελληνική
Κοινοβουλευτική ιστορία όπου η Αριστερά γίνεται Αξιωματική Αντιπολίτευση. Η
κεντρώα παράταξη καταποντίστηκε, λαμβάνοντας ένα από τα χαμηλότερα
ποσοστά στην ιστορία της. Στις 17 Μαΐου 1958, ορκίσθηκε η νέα κυβέρνηση Κ.
Καραμανλή.
Σήμερα, μετά από 54
ολόκληρα χρόνια, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς ΕΚΜ, κατάφερε να λάβει
τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με ποσοστό, το μεγαλύτερο στην ιστορία
της Αριστεράς στην Ελλάδα, που αγγίζει το 26,89%. Το ποσοστό αυτό μεταφράζεται
σε 1.655.053 ψήφους, αριθμός ρεκόρ στην Αριστερή ιστορία, καθώς η Ενιαία
Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ) είχε 939.902 ψήφους με 24,42%. Τότε ήταν ο Ιωάννης
Πασαλίδης, σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας. Στην ΕΡΕ ο Κ. Καραμανλής, ενώ στο κόμμα
Φιλελευθέρων ένας άλλος Βενιζέλος, ο Σοφοκλής των 36 εδρών.
Τι έλεγε το πρόγραμμα της ΕΔΑ το 1958
Στο πρόγραμμα της ΕΔΑ, κυριαρχούσαν ζητήματα
όπως η εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία (με έμφαση στο Κυπριακό), η ειρήνη και
ο αφοπλισμός (με έμφαση στη μη εγκατάσταση αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα) ο
εκδημοκρατισμός και το σταμάτημα των διώξεων, η παραγωγική ανάπτυξη της χώρας,
η κατάργηση της ευνοιοκρατίας, η κοινωνική πρόνοια. Παράλληλα γίνονταν εκτενείς
αναφορές στον αγροτικό κόσμο και στο αίτημα της αναστολής των αγροτικών χρεών, με
προτάσεις για την ανασυγκρότηση της υπαίθρου, στα προβλήματα και τις
διεκδικήσεις γυναικών και νέων. Τι σύμπτωση ε;