Ο Π. Ρουμελιώτης, πρώην
εκπρόσωπος της χώρας μας στο ΔΝΤ υποστήριξε πως οι επιτροπές που ερχόντουσαν
στην Ελλάδα το 2010 προετοίμαζαν το πρόγραμμα. «Ήταν συνειδητή επιδίωξη από
τότε Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, η προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ» είπε ο Π.
Ρουμελιώτης και πρόσθεσε πώς η τότε κυβέρνηση δεν διαπραγματεύτηκε -ενώ
μπορούσε- τους όρους του μνημονίου.
Σύμφωνα με τα αποσπάσματα
του βιβλίου που δημοσιοποίησε το περιοδικό «Επίκαιρα» ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης
επιμένει πως ο τότε Πρωθυπουργός γνώριζε πως το πρόγραμμα δεν έβγαινε.
Η προσφυγή στο ΔΝΤ
«Στις 28 Ιουνίου του 2010, με κάλεσε
και πάλι στο γραφείο του (ο Ντομινίκ Στρος Κάν) και μου είπε: «Πρέπει να πεις
στον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και τον Υπουργό οικονομικών Γιώργο
Παπακωνσταντίνου να πιέσουν την ευρωζώνη να αποδεχτεί την αναδιάρθρωση του
χρέους σας». Στις 5 Αυγούστου ενημέρωσα τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και στην
συνέχεια τον Πρόεδρο του ΟΔΔΗΧ Πέτρο Χριστοδούλου για τις θέσεις του Νομινίκ
Στρος Καν σχετικά με το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους. Και οι δύο
ξαφνιάστηκαν, αλλά ο Πέτρος Χριστοδούλου φάνηκε να συμφωνεί με την
αναδιάρθρωση. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ήταν περισσότερο επιφυλακτικός,
γνωρίζοντας προφανώς τις αντιδράσεις των εταίρων μας στην ευρωζώνη και
ειδικότερα του Προέδρου της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ και του αντιπροέδρου της Λουκά
Παπαδήμου».
Η συνάντηση με τον Παπανδρέου
Στην συνέχεια ο πρώην εκπρόσωπος
της χώρας μας στο ΔΝΤ αφηγείται την συνάντηση και τον διάλογο που είχε με τον
Γιώργο Παπανδρέου. «Πες μου πως μπορώ να εξαναγκάσω τους εταίρους μας να
δεχτούν την αναδιάρθρωση. Του απάντησα ότι με την βοήθεια του Ντομινίκ Στρος
Καν θα μπορούσε να τους πείσει. Ο Γιώργος Παπανδρέου μου είπε ότι ήθελε
προηγουμένως να συστήσει μια επιτροπή που θα εξέταζε το ζήτημα. Μου ζήτησε,
μάλιστα, να συμμετέχω στην επιτροπή. Δυστυχώς, όμως, ουδέποτε με κάλεσαν να
παρευρεθώ στις εργασίες της επιτροπής».
Οι επιλογές της πτώχευσης
«Η πρώτη επιλογή ήταν να
απειλήσει ότι θα πτωχεύσει, δηλαδή, να δηλώσει αδυναμία πληρωμής του
δυσβάσταχτου δημόσιου χρέους και να καλέσει τους πιστωτές της σε
αναδιαπραγμάτευση του χρέους της, αλλά παράλληλα να παραμείνει στην ευρωζώνη,
εφόσον καμία χώρα - μέλος της ευρωζώνης δε μπορεί να εκδιωχτεί από αυτή. Αν η
Ελλάδα έπαιρνε αυτήν την απόφαση θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την προκλητική
στάση των Γερμανών επειδή οι Γερμανικές τράπεζες είχαν αγοράσει πολλά ομόλογα
του ελληνικού δημοσίου».
