Αντίθετα, η ΕΕ δεν είναι -ακόμη
τουλάχιστον- Πολιτική Ένωση. Ο προϋπολογισμός όλης της ΕΕ αντιστοιχεί στο 1%
του ΑΕΠ των χωρών μελών. Μάλιστα, η ίδια η ευρωζώνη δεν έχει καν δικό της
προϋπολογισμό. Η υψηλή αλληλοεξάρτηση ευρωπαϊκών τραπεζών και εθνικών κρατών
θεωρείται η αχίλλειος πτέρνα του ευρώ.
Τα παραδείγματα της Ιρλανδίας και της Ισπανίας
είναι χαρακτηριστικά. Πρόκειται για ένα από τα «κατασκευαστικά σφάλματα» του
ευρώ το γεγονός ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν προσαρμόστηκε στην
νομισματική ένωση, θα πει ο οικονομολόγος Κλέμενς Φουστ. «Θα έπρεπε να είχε
προβλεφθεί στις συνθήκες το ενδεχόμενο πτώχευσης μιας χώρας σε μια νομισματική
ένωση, όπως επίσης και το «κούρεμα» του χρέους της. Και για να μπορεί να γίνει
αυτό, θα πρέπει οι τράπεζες να είναι εύρωστες προκειμένου να αντέξουν
ενδεχόμενο κούρεμα. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να έχουν υψηλή κεφαλαιακή
επάρκεια».
(Πηγή: DW)
