Α. Τσίπρας: Πρόκειται για δομημένη τεχνολογία εξουσίας με εσκεμμένη υλικοτεχνική και μισθολογική απαξίωση

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Έχω ξαναπεί πολλές φορές στο παρελθόν ότι η πολυνομία και η κακονομία δεν είναι αποτελέσματα της διαχειριστικής ανικανότητας, της άγνοιας ή της νομοτεχνικής αδυναμίας. Το ακριβώς αντίθετο ισχύει.

   Η πολυνομία και η κακονομία είναι ίσως το αποτέλεσμα μιας βαθιάς γνώσης του τρόπου, με τον οποίο λειτουργεί το κρατικό νομικό σύστημα. Είναι αποτέλεσμα μιας βαθιάς μελέτης και μιας βιωμένης εμπειρίας νομομαθών πολιτικών του παλιού πολιτικού συστήματος, του συστήματος εξουσίας, που θέλησαν να αξιοποιήσουν τις γνώσεις και το νομικό τους ταλέντο για να πολλαπλασιάσουν τις τρύπες του συστήματος, να ανοίξουν παράθυρα, πόρτες, ακόμα και πύλες, ώστε να παρακάμψουν συνταγματικές επιταγές, τυπικούς νόμους, ακόμη και την ίδια την ποινική τιμωρία.

   Πρόκειται, λοιπόν, για μια πολύ καλά μελετημένη και δομημένη τεχνολογία εξουσίας, που συμπληρώνεται από την εσκεμμένη υλικοτεχνική και μισθολογική απαξίωση, μια τεχνολογία που δημιουργεί και δικαιολογεί καθυστερήσεις ολιγωρίες, ηθελημένες ή αθέλητες παραγνωρίσεις και παραλείψεις, ακόμη και συγκαλύψεις πολλές φορές.

   Είναι χαρακτηριστικό ότι η χώρα μας έχει φτάσει, όπως αποδεικνύει η διεθνής μελέτη που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, να έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο χρόνο αναμονής για δίκη σε διεθνές επίπεδο. Ενδεικτικά αναφέρω ότι το 2014 οι εκκρεμείς υποθέσεις στα πρωτοδικεία της χώρας ήταν τριακόσιες σαράντα χιλιάδες, ενώ οι εκκρεμείς ποινικές υποθέσεις τον Ιούνιο του 2015 ήταν διακόσιες τριάντα χιλιάδες.

   Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στα διοικητικά δικαστήρια, καθώς τον Σεπτέμβρη του 2014 οι μη προσδιορισμένες υποθέσεις ήταν, περίπου, διακόσιες τριάντα τρεις χιλιάδες και μετά από ένα και πλέον έτος, με την παρούσα διακυβέρνηση, ο αριθμός αυτός έχει μειωθεί, αλλά είναι εξαιρετικά υψηλός, είναι εκατόν ογδόντα επτά χιλιάδες υποθέσεις.

   Τι αποκαλύπτουν, όμως, αυτοί οι αριθμοί; Αποκαλύπτουν ένα χάος που αν δεν είναι σκοπίμως διαμορφωμένο, σίγουρα είναι σκοπίμως αφημένο, διότι βόλευε κυβερνήσεις και οικονομικά συμφέροντα, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να «κόβουν» και να «ράβουν».

Βουλή 29.3.2016