του Βαγγέλη Γεωργίου
Η ώρα ήταν περίπου 3 το μεσημέρι και μας έπιασε πείνα, έτσι τη κάναμε σκαστή από το γραφείο. Όσο περιμέναμε το φαγητό το ραδιόφωνο «έπαιζε» συνεχώς δηλώσεις υπουργών για το Μεσοπρόθεσμο. Το μυαλό μας έχει γίνει «πουρές». Η συνάδελφος στους «Πρωταγωνιστές», Βελίκα Καραβάλτσιου κάποια στιγμή ξέσπασε: «Μα καλά αυτοί οι υπουργοί με τι προσόντα αναλαμβάνουν τα χαρτοφυλάκιά τους;». Το υπονοούμενο της, χρειαζόταν… επαλήθευση. Και γιατί όχι μια σύγκριση με τον «λατρεμένο» μας γείτονα τη Τουρκία, στην οποία πρόσφατα έγιναν εκλογές με συμμετοχή 85%!
Δείτε λοιπόν πως ο Ταγίπ Ερντογάν χειρίστηκε τα χαρτοφυλάκια «υψηλής πολιτικής» (high politics): στο Αμύνης τοποθέτησε τον έμπειρο Βετζντί Γκιουνούλ με σπουδές πολιτικών επιστημών και master στη Δημόσια Διαχείριση. Τα οικονομικά του κράτους ανατέθηκαν στον Μεχμέτ Σίμσεκ με Διδακτορικό στα Οικονομικά και τις Επενδύσεις. O προκάτοχός του Μπαμπατζάν πτυχιούχος Βιομηχανικής Μηχανικής, master στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, στο μάρκετινγκ, την οργανωτική συμπεριφορά και τις διεθνείς επιχειρήσεις είχε βγάλει τη χώρα του από την εποπτεία του ΔΝΤ. Το δε Υπουργείο Εξωτερικών χειρίζεται μεθοδικά ο εξωκοινοβουλευτικός Αχμέντ Νταβούτογλου με πτυχίο οικονομικών και πολιτικών επιστημών, master στη Δημόσια Διαχείριση και Διδακτορικό στις Διεθνείς Σχέσεις.
Εμείς λοιπόν τι κάναμε: στην Άμυνα κάτω από τον Μπεγλίτη βάλαμε υφυπουργό έναν Πολιτικό Μηχανικό. Το χαρτοφυλάκιο των οικονομικών ανατέθηκε σε έναν νομικό με αναπληρωτή υπουργό έναν πτυχιούχο Μαθηματικών! Το δε ΥΠΕΞ το εμπιστευθήκαμε σε έναν πτυχιούχο οικονομικών και πολιτικών επιστημών με υφυπουργό του μια κυρία με master στο Δημόσιο Δίκαιο.
Το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ενώ στην Ελλάδα έλαχε σε έναν απόφοιτο της Φυσικομαθηματικής Σχολής, στην Τουρκία το εμπιστευθήκανε σε έναν ακαδημαϊκό με πτυχίο Διοίκησης Επιχειρήσεων και Πολιτικής, master στη Διεύθυνση Προσωπικού και Εργασιακές Σχέσεις και Διδακτορικό στην Οργανωτική Συμπεριφορά! Εμάς το χαρτοφυλάκιο Γεωργίας το έχει ένας Ηλεκτρολόγος Μηχανικός ενώ ο Ερντογάν το ανέθεσε σε έναν μουστακαλή με διδακτορικό στην Κτηνιατρική και εμπειρία δεκαετιών στις αγροτικές υποθέσεις. Στο Υγείας, θα στεναχωρήσω και τον συμπαθή κ. Λοβέρδο μιας και ο Τούρκος ομόλογός του είναι μια διακεκριμένη προσωπικότητα στην Ιατρική, με πλούσιο ερευνητικό έργο, και «πατέρας» του πρώτου μοριακού εργαστηρίου στην Ανατολία!
Βέβαια η εκπαίδευση και η αντιστοιχία γνωστικού αντικειμένου και χαρτοφυλακίου μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι δεν είναι πανάκεια για την επίτευξη έργου. Στην αρχαία Αθήνα οι αξιωματούχοι επιλέγονταν είτε τυχαία είτε με ψηφοφορία. Ο πατέρας της ευρωπαϊκής ανοικοδόμησης Χάρρυ Τρούμαν ίσα ίσα που τελείωσε μια τοπική σχολή του Κάνσας, ούτε λόγος για ΑΕΙ. Ο Βελουχιώτης, δημιουργός του 2ου ισχυρότερου αντάρτικου στρατού στην Ευρώπη, δεν φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων αλλά στη γεωπονική. Οπωσδήποτε τα ατομικά χαρίσματα δεν μπορούν να αντισταθμιστούν ακόμα και με έτη σπουδών. Αλλά εγώ γιατί νομίζω ότι οι Έλληνες υπουργοί δεν είναι ακριβώς η περίπτωση των χαρισματικών που θα πετύχουν ότι κι αν τους ανατεθεί;
