Το 1967, όταν η χούντα
των συνταγματαρχών κατέλυσε τη Δημοκρατία, η χώρα έζησε τις πιο σκοτεινές μέρες
της σύγχρονης ιστορίας της, τον περιορισμό των πολιτικών και ατομικών
ελευθεριών, τον αυταρχισμό, τη βία.
Το ανελεύθερο καθεστώς,
αποτέλεσε τον καταλύτη ώστε, ευρύτατες κοινωνικές δυνάμεις να αποστρέψουν το
πρόσωπο από τις ανώμαλες προδικτατορικές πολιτικές εξελίξεις και τους
πρωτεργάτες τους, να αναλογιστούν την αξία της ελεύθερης βούλησης, την σημασία
μιας δημοκρατικά οργανωμένης πολιτείας, να στραφούν σε πιο ριζοσπαστικές
αντιλήψεις, να διεκδικήσουν την συγκρότηση δημοκρατικά οργανωμένων πολιτικών
σχηματισμών.
Οι πρωτεργάτες της
εξέγερσης του Πολυτεχνείου δεν ήταν οι μέχρι τότε επιφανείς ή άλλοι παράγοντες
της δημόσιας ζωής της χώρας. Ήταν το πιο ζωντανό, το πιο δημιουργικό, το πιο
ανήσυχο κομμάτι της κοινωνίας. Εκείνοι έβαλαν τη σφραγίδα τους στα γεγονότα που
οδήγησαν στην πτώση της χούντας.
Σήμερα, τιμούμε την
επέτειο του Πολυτεχνείου και όλους όσοι έδωσαν τη ζωή τους για τα ιδανικά της
ελευθερίας και της δημοκρατίας. Παράλληλα, η φετινή επέτειος αποτελεί και την
καλύτερη αφορμή για τις σημερινές δημιουργικές και πρωτοπόρες δυνάμεις της κοινωνίας
μας, να κατανοήσουν πόση δύναμη έχουν στα χέρια τους, πόσο πολύ μπορούν να
αλλάξουν τα πράγματα, αν αποφασίσουν να διεκδικήσουν την αλλαγή της χώρας και
να συμμετάσχουν σ' αυτή με τρόπο δημοκρατικό και δημιουργικό.
Η λεγόμενη γενιά του
Πολυτεχνείου πάλεψε για την ελευθερία και εδραίωσε τη δημοκρατία στη χώρα. Η
αντίστοιχη γενιά σήμερα, οφείλει να πράξει με την ίδια αυταπάρνηση, για να βγει
η Ελλάδα από την κρίση, για να χτίσουμε μια δημιουργική, ανεξάρτητη και
δικαιότερη πατρίδα, που θα στηρίζεται στις δικές της και όχι σε δάνειες
δυνάμεις.
Και δεν θα πρέπει να
ξεχνούμε ποτέ ότι, το διακύβευμα παραμένει πάντα η δημοκρατία.
