Στην πραγματικότητα είμαστε σε πολύ
χειρότερη θέση από ότι πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε. Το ελληνικό χρέος δεν ανήκει
μόνο σε ιδιώτες, αλλά αντίθετα ένα μεγάλο μέρος του κατέχουν άλλα κράτη, το
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Σε περίπτωση πτώχευσης οι οφειλές αυτές
δε θα διαγραφούν, παραμένοντας ως υποχρέωση της χώρας και μάλιστα σε ευρώ. Εάν
η Ελλάδα πτωχεύσει θα οδηγηθεί αυτομάτως εκτός ευρωζώνης, γεγονός που
συνεπάγεται πρόσθετα προβλήματα έχοντας πλέον ένα υποτιμημένο εθνικό νόμισμα,
είτε αυτό λέγεται δραχμή είτε οτιδήποτε άλλο.
Τότε οι εισαγωγές
εμπορευμάτων θα μειωθούν σημαντικά, ακόμα και σε βασικά είδη πρώτης ανάγκης όπως
πετρέλαιο και φάρμακα. Την ίδια στιγμή η παραγωγή στην Ελλάδα είναι μηδενική. Η
αντιστοιχία εισαγωγών και εξαγωγών σε νομισματική αξία θα πρέπει να είναι η
ίδια, όμως με ένα εθνικό νόμισμα χαμηλού πιστοληπτικού προφίλ αυτό θα είναι
δυσανάλογα καταστροφικό για εμάς. Η Ελλάδα θα έχει μετατραπεί πλέον σε μία
φτηνή χώρα, με αποτέλεσμα κράτη όπως η Γερμανία και η Γαλλία να βρεθούν σε εξαιρετικά
πλεονεκτική θέση.
Το σίγουρο είναι πως
δύσκολα θα βρεθούμε ξανά στις αγορές πριν το 2020 (για να μην πω 2040), έχοντας
παράλληλα την εποπτεία των οργανισμών που μας έφτασαν σε αυτή την οικονομική
κατάσταση, με τη συγκατάθεση βέβαια του δικού μας πολιτικού συστήματος. Η παραμονή
μας στο ευρώ, τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία, είναι πλέον μονόδρομος.
Δίχως αμφιβολία οποιαδήποτε διαφορετική σκέψη συνεπάγεται θυσίες, τις οποίες
όμως δε μπορούμε να μετρήσουμε και να συγκρίνουμε με τις σημερινές. Ήδη έχουμε
χάσει αρκετά, οι πολιτικοί μας διαβεβαιώνουν ότι κάπου θα πάμε, ωστόσο τίποτα
δε μας εγγυάται κάτι καλύτερο στην περίπτωση που ταρακουνήσουμε με τις
ενέργειές μας ολόκληρο το παγκόσμιο νομισματικό και πολιτικό σύστημα.
Το ασφαλέστερο που έχουμε
να κάνουμε είναι στις εκλογές του Φλεβάρη (19 Φλεβάρη 2012 σύμφωνα και με
ανακοίνωση της ΝΔ), να ψηφίσουμε πρόσωπα με ωριμότητα σε βαθμό ηγέτη, και όχι managers πρώτου επιπέδου με χαμηλό δείκτη
πολιτικής ικανότητας. Αυτές οι εκλογές θα χαράξουν τη νέα πορεία της χώρας στην
οικονομία και τις αγορές την επόμενη δεκαετία, άρα αξίζει να σκεφτούμε
σοβαρότερα τις πολιτικές μας επιλογές.
