του Δημήτρη Χρήστου
Κάπου στο μισό της
διαδρομής για την έξοδο από την κρίση βρίσκεται η ελληνική οικονομία, κατά τον
κ. Παπαδήμο. Δεν ξέρω με βάση ποια στοιχεία και υπολογισμούς κατέληξε σε αυτό
το συμπέρασμα, με το οποίο κανένας σοβαρός αναλυτής των μεγάλων οικονομικών
εντύπων δεν συμφωνεί.
Υποθέτω πως, για να γίνει
πιστικός, οφείλει κάποια στιγμή να παρουσιάζει σχέδιο ανάπτυξης της ελληνικής
οικονομίας, όπου, στις συγκεκριμένες συνθήκες στην Ευρωζώνη και τον κόσμο, η
ελληνική μηχανή μπορεί να πάρει μπρος να κάνει δουλειά και να παράξει πλούτο με
τον οποίο θα αποπληρώνουμε τα δανεικά, αλλά και θα βελτιώνουμε διαρκώς το
επίπεδο ζωής μας.
ΟΦΕΙΛΕΙ να εξηγήσει στους
Έλληνες και κυρίως στους νέους πώς, με μισθό 500 ευρώ μετά από 6 χρόνια στο
δημοτικό, έξι στο γυμνάσιο και έξι στο Πανεπιστήμιο, μπορούν να παντρευτούν, να
κάνουν οικογένεια, να πάρουν δάνειο και να αγοράσουν ένα σπιτάκι για να στεγάσουν
τα όνειρά τους. Οφείλει να εξηγήσει και να πείσει δεκάδες χιλιάδες νέους
επιστήμονες, γιατί πρέπει να αφήσουν την καριέρα τους και την ποιότητα ζωής στο
εξωτερικό, για να βοηθήσουν εδώ την παιδεία, την επιστημονική έρευνα που
διαλύουν, τη δημόσια διοίκηση της χώρας (που επίσης διαλύουν), με μισθούς πείνας
και ταυτόχρονα να παραμείνουν εγκρατείς, τίμιοι και φιλόδοξοι έχοντας πολιτική ηγεσία
επιπέδου Βενιζέλου, Λοβέρδου, Πάγκαλου, Σαμαρά, Άρη Σπηλιωτόπουλου και Κυριάκου
Μητσοτάκη. Μέχρι στιγμής -πάντως- κανείς τους δεν τολμά να διατυπώσει πρόταση
εξόδου από την κρίση. Αν είχαν, υποθέτω πως θα το έκαναν.
ΘΑ ΕΙΝΑΙ η πρώτη φορά στα
μεταπολιτευτικά χρονικά όπου τα δύο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας δεν θα
μονομαχήσουν για το έπαθλο της αυτοδυναμίας. Θα είναι η πρώτη φορά που θα
κατέβουν στις εκλογές με το ίδιο ακριβώς πρόγραμμα. Με το Μνημόνιο και από έναν
αστερίσκο στο τέλος. Το μεν ΠΑΣΟΚ θα «λέει, εμείς φτιάξαμε το Μνημόνιο, εμείς
μπορούμε να το εφαρμόσουμε καλύτερα» η δε Ν.Δ. «εμείς μπορούμε να το βελτιώσουμε»
θα μειώσουμε και τους φόρους των επιχειρήσεων οπότε σιγά σιγά θα αρχίσει και η
ανάκαμψη». Πλην όμως, επειδή κανείς δεν τους πιστεύει, καταλήγουν στις κινδυνολογίες
και τις απειλές. Σου κόψαμε τη σύνταξη στη μέση. Δεν τα βγάζεις εύκολα πέρα; Το
ξέρουμε. Πρόσεξε όμως, διότι αν δεν ψηφίσεις Πασοκονουδού στις προσεχείς εκλογές,
μπορεί να μην έχεις ούτε σέντσι για να ζήσεις, γιατί κανείς άλλος δεν μπορεί να
κυβερνήσει.
ΠΙΑΝΕΙ; Δεν μπορώ να πως πιάνει,
αλλά ούτε να κλείσω τα μάτια μου σε αυτό που είδα την Κυριακή. Το 95% των μελών
ή φίλων του ΠΑΣΟΚ που πήγαν να ψηφίσουν για την ανάδειξη του Βενιζέλου στην
προεδρία του ΠΑΣΟΚ ήταν συνταξιούχοι από 70 ετών και πάνω! Άνθρωποι, που οι
περισσότεροι ζουν έχοντας στο DNA τους αντιδεξιά σύνδρομα και αδιαφορούν ή δεν
μπορούν να δεχτούν πως το κόμμα το οποίο τιμούν με την ψήφο τους, σχεδόν σε όλα
τα θέματα, υπερβαίνει σε ιδεολογία και πολιτική την επάρατη, κατά τη γνώμη
τους, δεξιά. Πώς αλλιώς μπορούν να υπερβούν τον άνεργο συγγενή τους ή τα
απελπισμένα εγγόνια τους;
ΑΣ ΕΙΝΑΙ. Πλησιάζουμε στις
κάλπες. Αυτή η πολιτική, ακόμα και αν το Πασοκονουδού λάβει 151 έδρες, είναι
αδύνατον να συνεχιστεί! Δεν υπάρχει στην Ευρώπη και μάλιστα σε συνθήκες
κοινοβουλευτικής δημοκρατίας δυνατότητα να ζει άνθρωπος χωρίς καρδιά και εγκέφαλο.
Δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσουν ομαλά εργασιακές συνθήκες μεσαίωνα ή
ζούγκλας. Δεν είναι δυνατόν να πουληθεί ολόκληρη η χώρα χωρίς αντίσταση. Ένας απελπισμένος
40χρονος άνεργος στο Ηράκλειο της Κρήτης αυτοκτόνησε την περασμένη βδομάδα, αφήνοντας
σημείωμα που έγραφε:
Πάω να βρω τη μάνα μου,
διότι ντρέπομαι να με συντηρεί ο ανήμπορος γέρος πατέρας μου. Ένας άλλος, τη
Δευτέρα, μπούκαρε με καραμπίνα στη ΔΟΥ Αγ. Παρασκευής με το κατασχετήριο του
σπιτιού του στο χέρι και απειλούσε τους παριστάμενους και το προσωπικό της
υπηρεσίας με ολοκαύτωμα. Δεν ξέρω πόσο ήσυχα θα την κοπανάνε από τον εφιάλτη
της ζωής στην περίοδο του Μνημονίου οι υπόλοιποι απελπισμένοι Έλληνες. Έτσι
έφτασε στο σημείο ο σπουδαίος Έλληνας συνθέτης Θάνος Μικρούτσικος να βγάλει έξω
την οργισμένη, αλλά υπερήφανη ψυχή του, λέγοντας. «Προτιμώ ένα άθλιο τέλος,
παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος...».
ΔΕΝ ΕΧΩ τίποτα με τους
Τούρκους και τη χώρα τους, αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν ντράπηκα όταν διάβασα
την δήλωση του εκπροσώπου του Ταμείου Ιδιωτικής Περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου
στην αγγλόγλωσση έκδοση της εφημερίδας «Hurriet» και στο ρεπορτάζ που
φιλοξενούσε για τις εργασίες του Ελληνοτουρκικού Επιχειρηματικού Φόρουμ που
έγινε στην Κωνσταντινούπολη. Στην προσπάθειά του να προωθήσει το κυβερνητικό -
μνημονιακό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων ο κ. Πάνος Πρωτοψάλτης δήλωσε πως το ένα τρίτο
της ελληνικής γης είναι προς πώληση! Εμάς δεν μας πέφτει λόγος; Οι κυβερνήτες
της αποικίας, αυτές τις εντολές έχουν και αυτό πρέπει να κάνουν για να
κρατήσουν την εξουσία τους;
(πηγή: Η Αυγή)
