Η ολοκλήρωση της 23χρονης πολιτικο- τηλεοπτικής διαπλοκής
στην αναλογική εποχή της τηλεόρασης προωθήθηκε στη Βουλή σε έναν άσχετο
νομοσχέδιο με ρυθμίσεις για τον ΕΟΠΠΥ.
Το άρθρο που αποκάλυψαν οι «Τυπολογίες» την
περασμένη Κυριακή για την ουσιαστική κατάργηση των τηλεοπτικών αδειών,
εντάχθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου υγείας ως άρθρο 18. Με αυτό όλα τα
κανάλια που εξέπεμπαν την 31η Αυγούστου έχουν δικαίωμα να περάσουν στην ψηφιακή
εποχή, υπογράφοντας συμβάσεις με τις εταιρείες που θα νοικιάσουν τις ψηφιακές
συχνότητες. Μοναδική υποχρέωση ελέγχου από το ΕΣΡ είναι η «πληρότητα» του
προγράμματός τους.
Η παραδοχή της πολιτικής απόφασης της κυβέρνησης Ν.Δ -ΠΑΣΟΚ, να σβήσουν το αμαρτωλό τηλεοπτικό παρελθόν των καναλαρχών, γίνεται στην Ειδική έκθεση με επίκληση των «μνημονιακών δεσμεύσεων της χώρας για την απόδοση του ψηφιακού μερίσματος», τον Νοέμβριο του 2014.
Με αυτή την
αιτιολογία δίνουν το πράσινο φως στους Καναλάρχες να διεκδικήσουν χωρίς θεσμικό
πρόβλημα και τις ψηφιακές τηλεοπτικές συχνότητες μέσω της κοινής τους
εταιρείας, της Digea. Ως μέτοχοι της δεν θα ελεγχθούν για την τήρηση των
υποχρεώσεων των τηλεοπτικών τους σταθμών στην προηγούμενη περίοδο της
αναλογικής λειτουργίας τους!
Το μεγάλο σκάνδαλο
της λειτουργίας της ιδιωτικής τηλεόρασης ολοκληρώνεται όμως με την κατάργηση
του νόμου 3592/2007 του Θοδωρή Ρουσόπουλου επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή. Ο
νόμος αυτός όριζε τις προϋποθέσεις για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών καναλιών
στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση με ρητές δεσμεύσεις για διαδικασία αδειοδότησης,
έλεγχο κεφαλαίων, απαιτούμενο μετοχικό κεφάλαιο.
Το επίμαχο άρθρο που καταργεί η κυβέρνηση Ν.Δ του Αντώνη Σαμαρά με τη σύμπλευση του ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου είναι το άρθρο 6 που αφορά τη «διαδικασία αδειοδότησης των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών». Σε αυτό προβλεπόταν η έκδοση υπουργικής απόφασης για τον αριθμό των αδειών, την εμβέλεια τους και το είδος προγράμματος, η χρονική διάρκεια των αδειών που θα ήταν 6ετής και η διαγωνιστική διαδικασία από το ΕΣΡ.
Ειδικότερα δικαίωμα
συμμετοχής θα είχαν εταιρείες με ελάχιστα καταβεβλημένο κεφάλαιο 12 εκατ. ευρώ
για πανελλαδική εμβέλεια, 8 εκατ. ευρώ για περιφερειακή εμβέλεια ενημερωτικών
καναλιών και 2 εκατ. για μη ενημερωτικά κανάλια. Με το ίδιο άρθρο καθοριζόταν η
υποχρέωση καταβολής «οικονομικού ανταλλάγματος» για τη χρήση διαύλων
συχνοτήτων.
Για τους
ενημερωτικούς σταθμούς εθνικής εμβέλειας οριζόταν το 2% των ακαθάριστων εσόδων
του με ελάχιστο όριο το ένα εκατομμύριο ευρώ ετησίως, για τους θεματικούς
περιφερειακής εμβέλειας το 2% με ελάχιστο αντίτιμο 200.000 ευρώ ετησίως και για
τους μη ενημερωτικούς σταθμούς περιφερειακής εμβέλειας ελάχιστο ετήσιο τίμημα
250.000 ευρώ. Με τη χορήγηση των ψηφιακών συχνοτήτων σε πάροχους δικτύου από
την ΕΕΤΤ θα δοθούν οι 4 ψηφιακές συχνότητες που χωράνε τουλάχιστον 16
τηλεοπτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας με έσοδα για το δημόσιο μόλις 16,9
εκατ. ευρώ για τα επόμενα 15 χρόνια! Όταν ο πάροχος δικτύου νοικιάζει σε κάθε
πελάτη -τηλεοπτικό κανάλι το χώρο της ψηφιακής εκπομπής έναντι εκατοντάδων
χιλιάδων ευρώ ετησίως.
Καταργείται επίσης ο έλεγχος για το απασχολούμενο προσωπικό που αναγραφόταν ρητά στο ίδιο άρθρο του νόμου- Μόνη υποχρέωση η παράγραφος 13. Από το άρθρο 6 του νόμου Ρουσόπουλου του 2007 η κυβέρνηση κράτησε στο άρθρο -σκάνδαλο του νομοσχεδίου μόνο την υποχρέωση ελέγχου της προγραμματικής πληρότητας από το ΕΣΡ, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 13.
Σε αυτό αναγράφονται οι υποχρεώσεις των
τηλεοπτικών σταθμών για το πρόγραμμα τους αν είναι πανελλαδικής ή περιφερειακής
εμβέλειας, ενημερωτικού, θεματικού ή μη ενημερωτικού χαρακτήρα. Σε αυτό το
πλαίσιο εξηγείται και η αιφνιδιαστική σπουδή του ΕΣΡ να ζητήσει στοιχεία
προγραμματικής πληρότητας από τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς. Το
πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί του οργανώνονται για την ολοκλήρωση της
μετάβασης στην ψηφιακή τηλεοπτική διαπλοκή.
(Πηγή: Τυπολογίες)
