ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ (Βουλευτής Νέας Δημοκρατίας): […] Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι στιγμές είναι πράγματι ιστορικές. Το λέμε πολλές φορές, αλλά πραγματικά αυτές τις μέρες ζούμε τον ορισμό των «ιστορικών στιγμών». Δεν είμαστε, προφανώς, υποχρεωμένοι οι Βουλευτές να συμφωνούμε μεταξύ μας για τη διάγνωση και τη θεραπεία. Είμαστε, όμως, καταδικασμένοι να μην αποδειχθούμε κατώτεροι των περιστάσεων και είμαστε σίγουρα υποχρεωμένοι να λέει ο καθένας με βάση τη συνείδησή του και την ιδεολογία του τη δική του αλήθεια υπεύθυνα και τεκμηριωμένα.
Ένα ερώτημα απασχολεί τους Έλληνες πολίτες που είναι το εξής: Πώς φθάσαμε μέχρι εδώ; Φθάσαμε μέχρι εδώ γιατί –κακά τα ψέματα- επικράτησε ο λαϊκισμός και ο κρατισμός από το 1980 και μετά. Ο λαϊκισμός οδήγησε τη χώρα να ζει πάνω από τις δυνάμεις της και οδήγησε σε αντιλήψεις οι οποίες δεν νοιάζονταν και δεν αποσκοπούσαν στις επόμενες γενιές και το συμφέρον τους, αλλά στις επόμενες εκλογές. Ο κρατισμός ήθελε επενδύσεις χωρίς επενδυτές, εργαζόμενους χωρίς επιχειρηματίες και ανάπτυξη χωρίς ανταγωνιστικότητα.
Αυτή η λογική ξεκίνησε με το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980 που ήταν ο πρωτομάστορας αυτής της λογικής. Η Αριστερά πλειοδότησε σ’ αυτές τις αντιλήψεις και η Νέα Δημοκρατία, αν και προσπάθησε να αντισταθεί, δεν το έκανε επαρκώς.
Θελήσαμε να γίνουμε Ευρώπη, χωρίς ευρωπαϊκές λογικές. Γι’ αυτό και φθάσαμε μέχρι εδώ. Το γεγονός ότι το χρέος στη δεκαετία του 1980 τριπλασιάστηκε -και έχω εδώ το σχετικό πίνακα που δείχνει ότι όχι απλώς αυξήθηκε, αλλά τριπλασιάστηκε μέσα σε οκτώ χρόνια- έρχεται να πιστοποιήσει ποια ήταν η ρίζα του κακού. Οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, όσο και αν θέλουν να το κρύψουν, είναι σαν να επιχειρούν να κρύψουν έναν ελέφαντα μέσα σε ένα ντουλάπι. Ας κάνουν την αυτοκριτική τους, γιατί αν δεν συνειδητοποιήσουν ποια ήταν τα λάθη, δεν θα βρούμε το σωστό δρόμο και δεν θα μιλήσουμε στους πολίτες με τη γλώσσα της αλήθειας.
Όμως και η Αριστερά, όπως είπα προηγουμένως, υπερθεμάτιζε σ’ αυτές τις λογικές. Δεν θα μιλήσω θεωρητικά. Θα μιλήσω για κάτι που βίωσα, για την Ολυμπιακή. Θυμάμαι τους συνδικαλιστές και του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς να έρχονται στο γραφείο μου και να προσπαθούν να το σπάσουν επί δύο φορές. Θυμάμαι τους διαλόγους εδώ μέσα ότι δήθεν η Ολυμπιακή ήταν κερδοφόρα. Οι συνάδελφοι των Κομμάτων της τότε Αντιπολίτευσης, του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς, προσπαθούσαν να κάνουν τη νύχτα μέρα. Ευτυχώς, φυσικά, που επιμείναμε, γιατί αν είχαμε κρατήσει και την Ολυμπιακή, το 2010 και το 2011 θα είχαμε πληρώσει ακόμα σχεδόν ένα δισεκατομμύριο ευρώ μόνο γι’ αυτή τη ζημιογόνα εταιρεία!
Θα πει κανείς, όλα αυτά θα πρέπει να μας οδηγήσουν στο να μην ψάξουμε πώς δημιουργήθηκε το δημόσιο χρέος; Να ψάξουμε ασφαλώς! Και γι’ αυτό η Νέα Δημοκρατία έχει καταθέσει τη δική της πρόταση για Εξεταστική Επιτροπή! Πρέπει να συζητήσουμε και να καταλογίσουμε και ευθύνες. Άλλωστε, είτε καταλογίσουμε εμείς, είτε δεν καταλογίσουμε, να ξέρετε ότι ο λαός καταλογίζει μόνος του και δεν έχει τη δική μας ανάγκη.
Δεν μπορούμε προσχωρήσουμε στη λογική του λαϊκισμού. Οι πολίτες παρακολουθούν ανήσυχοι τις εξελίξεις και φοβούνται για ακόμα χειρότερες εξελίξεις. Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση η μόνη απάντηση είναι η υπευθυνότητα, η σοβαρότητα και η αποτελεσματικότητα.
Λυπούμαι να πω -και πιστέψτε με δεν το λέω καθόλου αντιπολιτευτικά αλλά νομίζω πια συμφωνούν σ’ αυτή την παρατήρηση το 80% των Ελλήνων πολιτών- ότι η Κυβέρνηση δεν κυβερνά ούτε υπεύθυνα, ούτε αποτελεσματικά. Μιλάει για εθνική συνεννόηση. Δεν υπάρχει ενδοκυβερνητική συνεννόηση. Την ίδια μέρα άλλα λέει ο ένας υπουργός, άλλα ο δεύτερος και άλλα ο τρίτος. Ξεκίνησαν συζητήσεις μέσα από τους κόλπους της Κυβέρνησης για δημοψηφίσματα για ανασχηματισμούς περίεργα σενάρια τα οποία τη μια επιβεβαιώνονται την άλλη διαψεύδονται. (Βουλή 26.05.2011)
