ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): […] Πρώτο έλλειμμα ήταν το χρέος, αν θέλετε, με την ευρύτερη έννοια και τα ίδια τα ελλείμματα που παράγουμε, που βαρύνουν ως θηλιά το λαιμό του κάθε Έλληνα. Πληρώνει σήμερα αυτό το σπάταλο και πελατειακό κράτος. Είναι στόχος μας η συνεχής μείωση των ελλειμμάτων, είναι βασικός στόχος να μην δαπανούμε παραπάνω απ’ ό,τι παράγουμε, απ’ ό,τι βγάζουμε. Να μην χρειαζόμαστε, δηλαδή, όλο και περισσότερο δανεικά για να μπορούμε να επιβιώσουμε. Και αυτό αποτελεί τον βασικό λόγο σήμερα της εξάρτησής μας, αν θέλετε της κηδεμονίας -εγώ δεν έχω πρόβλημα με τις λέξεις- της επιτήρησης, στην οποία μπήκαμε όχι σήμερα αλλά εδώ και χρόνια.
Και όσοι πραγματικά θέλουν πατριωτικά να σταθούν, αυτό αποτελεί πρώτο διακύβευμα. Αυτή είναι η δική μας και η δική μου πατριωτική στάση. Όχι σε δάνειες δυνάμεις. Και είμαστε σε ένα σωστό δρόμο, με δυσκολίες. Το 5% μείωσης του ελλείμματος είναι πρωτοφανές, είναι ρεκόρ. Έχουμε μειώσει τις σπατάλες. Πράγματι υπάρχει ελπίδα, ότι το 2012 θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα. Αυτό θα είναι ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα. […]
Δεύτερος βασικός στόχος είναι το έλλειμμα μας στο αναπτυξιακό μοντέλο. Δηλαδή, να πάμε σε ένα μοντέλο ανάπτυξης που δεν παράγει ελλείμματα και βάρη, που παράγει πραγματικό πλούτο, που παράγει ποιότητα, που παράγει ανταγωνιστικά, που παράγει ελληνικά, που παράγει εξαγωγικά και στηρίζεται στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, σε ό,τι δηλαδή καλύτερο έχουμε ελληνικό: το ανθρώπινο δυναμικό, τους πτυχιούχους μας, που σήμερα πλήττονται λόγω αυτού του αναπτυξιακού μοντέλου από την ανεργία, τον πολιτισμό μας, την καινοτομία μας, το περιβάλλον μας, τις ίδιες τις αξίες μας. Είναι αυτή η ανάπτυξη που θα φέρει επίσης και πλεονάσματα, που θα μειώσει το χρέος, που θα φέρει πλούτο στην περιφέρεια, θα εγγυηθεί δουλειές για την Ελλάδα, κάτι το οποίο εδώ και χρόνια δεν υπάρχει. Υπήρχαν μόνο με τα stage, όπως λέγονται, το ρουσφέτι, το δημόσιο, το οποίο πια δεν μπορεί να αντέξει μία τέτοια στρεβλή ανάπτυξη. Ανάπτυξη, όμως, δεν έρχεται με το να ρίξουμε απλώς λεφτά ή να ρίξουμε απλώς τους φόρους, να χαμηλώσουμε τους φόρους. Θυμίζω, το 2009 είχαμε ελλείμματα, δηλαδή είχαμε ξοδέψει παραπάνω 36 δισεκατομμύρια ευρώ απ’ ό,τι είχαμε στα ταμεία μας. Δηλαδή, αυτά τα λεφτά που υπήρχαν, ρίχτηκαν στην οικονομία και παραπάνω απ’ ό,τι υπήρχαν. Όχι μόνο δεν έπιασαν τόπο, όχι μόνο μας υπερχρέωσαν, αλλά είχαμε και ύφεση και ανεργία. Άρα, η ανάπτυξη δεν είναι τόσο απλή υπόθεση. […] (Βουλή 10.06.2011)
